Diversche liedekens
(1574)–Matthijs de Castelein– Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
Doende verclaers, dat tsweerd van rouwe
Dijn eyghen siele sou duersnyen,
Groot last quam dy, veur cleyn verblyen.
Hoe vendy v int fel beswaren
Alst Herodes dede becoopen
Al den kinders onder twee iaren,
En ghy moest naer Egypten loopen,
Dijn last groeyde met grooten hoopen.
Wat hadde v ionck lichaem toren
Als ghy en Joseph bee vul minnen
Dijn kindt waendet hebben verloren,
En ghy hem vondt ten Tempel binnen,
Sonder Gods troost ghy moest ontsinnen.
Wat haddy gru en swaer mishaghen,
Wat leedt dat herte bitter nepen
Als ghy dijn kindt saeght tcruyce draghen,
Ende hem ter doot by fortsen slepen,
Gheen mensch’ en had dit grief begrepen.
Met droefheyt groot waerdy bevanghen
Swaer persse bracht dijn herte t’onder,
Als ghy hem saecht aent cruyce hanghen
En ghy en Jan bee stondt daer onder,
Ghy en const verstaen dit bittter wonder.
Hoe anxtich waerdy van bedryue,
Hoe sneet den point van d’Bisschops sweerde,
Als ghy hem gherooft saecht vanden lyue
En van tcruyce gheleyd op deerde,
Ghy wist, aen hem hinc tshemels weerde.
| |
[pagina 75]
| |
Wat bitter pijn moest ghy beslauen,
Hoe schraudy laes, droef van bewinde
Als ghy hem dijns ondancks saeght begrauen
En scheeden moest van uwen kinde,
Uoor tsweerelts goedt dijn hert hem minde.
Nu bid ick v schoon ieught ten fyne
En slaet ons sondaers doch gheen swijcke,
Deur groot en smal dijn bitter pyne
Bringhdt ons in dijn kindts eeuwich rijcke,
Dwelck vul vreughdt is sonder ghelijcke.
|
|