Mag 't een ietsje meer zijn

[p. 89]

De politicus

Partijgenoten! Ja, vandaag zijn het er veel.
Maar net als in de lang vervlogen jaren,
toen het nog maar een paar rebellen waren,
zitten ze klaar voor 't manna uit zijn keel.

Partijgenoten! Kom, wat schaft vandaag de pot?
Bewapenen met spoed... de veiligheid die eist...
En niet vergeten: nommer één van onze lijst.
En ‘klimmen naar de toekomst’ aan het slot.

Partijgenoten! Hij heeft al zovéél gezeid.
Al veertig jaar drinkt hij het sprekerswater,
belooft de zaligheid per el, voor later
en formuleert ‘de eisen van een grote tijd’.

Partijgenoten? Deze tijd was altijd groot.
Hij heeft al duizend dingen aan- en afgeraden.
Zijn vuur klinkt nu een tikkeltje ontladen.
Hij is een oude man, dicht bij de dood.

Partijgenoten, och gij zult het moeten doen
met 't rijk dat in zijn leven werd gewrocht.
Het is precies geworden waar hij altijd tegen vocht.
Maar nu is het van hem. Nu kan hij met pensioen.