Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende XV. WIe van de menschen, Heere, Sal hebben sulcken eere; Sal hebben sulcken lot, Dat hy met u, sijn God, Sijn Schepper, en zyn Koning, Sal woonen in een wooning? Wie is'er soo bemint, En u soo lieven kindt? Och! wie van al die leven, Sal, na dit korte leven, Gaen op de blijde reys Na 't eeuwig Gods palleys? Daer niet dan vreed' en lust is, En eeuwig-eeuwig rust is, Om eeuwig, sonder pijn, In vreugde daer te zijn? Die reyn en onbesmet is? Wiens hert tot deugd geset is, En heeft een klaer gemoedt, In al wat dat hy doet. Die God een statig knecht is, En doet al-tijdt wat recht is. Die noyt, hoe seer versocht, Tot liegen is gebrocht; Maer spreeckt al-tijdt dat waer is, Of 't schoon al met gevaer is, En in sijns herten grondt Soo is als in den mondt. Die noyt van zyne lippen [pagina 289] [p. 289] Een eenig woort laet glippen, Dat in de ooren gaet Tot 's naestens schand of smaet. Die niemands leet of quaet is, Maer liever hulp en baet is. Die niemands Naem bevleckt, Maer liever schand bedeckt. Die quade lie'n noch prijsen, Noch eere wil bewijsen, Al zyns' oock groot van pracht, En van meest elck geacht. Maer vrome geern wil eeren, En sich voor haer verne'ren, Al zijns' oock kleyn van staet, En van meest elck versmaet. Die vast is en vol trouwen, En synen eed wil houwen, Die van hem is gedaen, En houd sich hard daer aen. Die geen vuyl rijckdoms soecker Sijn geld niet geeft op woecker; Noch rijck van anders goet Drinckt synes naestens bloet. Die niemand oyt bekoorden, Met giften of met woorden, Om die geen schult en heeft Te maken dat hy sneeft. Die soo is, sal beklijven, En in Gods wooning blijven; En eeuwig vast bestaen Als 't al hier sal vergaen. Vorige Volgende