Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

Epigramma.

VVAer heel de VVereld goed (soo edel is de deugd)
So moest'et vrede zyn, en eeuwig rust en vreugd
VVaer heel de VVereld quaedt (soo leelick zijn de sonden)
Soo waerder even-wel noch geenen Vree gevonden.
't Goed is hem selven goed, en beter dick noch 't quaet,
Daer 't quaedt noch met het goed, noch met hem selfs bestaet.
De VVereldt staet uyt tween, uyt goed en quade Menschen:
De quade zyn de meest: die gaet het veel na wenschen:
De goede Zyn de minst: haer op-set is na vree:
De quade doen 't te niet, en 't doet de vrome wee.
Der quader menschen lust, is kijven, twisten, krijgen:

[p. 288]

 

Der goeden, dat Trompet en Trommel eeuwig swijgen.

 

De goede staen na vree, oock met haer eygen scha.

 

De quade achtent niet, en goedt doet niemand sta'e.

 

De goede willen geern, uyt lust tot vrede, duycken:

 

De quade zijn gewoon haer deugde te mis-bruycken.

 

Kort af, hoe dat men 't draeyt, 't schijnt al vergeefsche pijn:

 

VVil Godt: de droes wil niet, maer plat af meester zijn.

 

VVat raedt? hoe kan 't dan zyn, dat yemandt van die leven

 

Dien wenschelijcken Standt met recht zy toe-gheschreven,

 

En 't groote heyl-geniet daer David ons van singt,

 

't VVelck uyt Een-drachtigheydt en Broeder-vreed ontspringt?

 

God bidden, dat hy 't schick dat vele van de vromen,

 

De VVereld tot een licht, in Een-dracht t'samen komen,

 

Mist ons den Vree daw noch: als elck het zijn maer doet,

 

Soo vinden wy hem wis by God en ons gemoedt.