Over den LXXXII. Psalm.
SY dien het hooch gebiedt op Aerden is gegeven,
En onder haer gemeynt' als kleyne Goden leven,
Die hebben boven haer een grooter God als zy:
Den Alder-hoochsten God, die 't oog heeft op haer wercken,
Om alles door te sien, en uyt haer doen te mercken
Het goedt of quaedt gebruyck van hare heerschappy.
Hoe lang (seyt hy tot haer) sult ghy quaet vonnis strijcken?
Hoe lang sal 't goet voor 't quaedt, het recht voor 't onrecht wijcken?
Hoe lang doch richt ghy valsch, en siet persoonen aen?
Hoe lange maeckt ghy noch dat sich de goede schroomen
Om voor de snoode banck van u gericht te komen.
Wanneer sy 't Godloos volck in uwe gunst sien staen?
Siet op u arm gemeent': weest langer geen versmaders
Van vrouwen sonder mans, van kinders sonder vaders:
En laet geens armen hert, by faut van recht, bedroeft.
Laet u ontfangen macht, de macht der boosen vellen,
Die 't arm en slechte volck met over-lasten quellen:
Doet hulp die hulp begeert, en recht daer recht behoeft.
Maer neen, 't is al om niet: niet een van haer die luystert:
Mijn woordt wort niet geacht; 't verstandt is haer verduystert;
Sy blijven die sy zijn, en gaen den ouden ganck;
En haer versteende hert ontset sich niet met allen,
Of sy den staet des Lands ellendig sien vervallen,
En 't recht daer uyt geweert, en tyranny in swanc
't Is waar, ghy draegt door my den grooten Naem van Goden;
Het volck (door mijn gebodt) gehoorsaemt u geboden;
U af-komst is van my, en heerscht al t'saem in 't mijn:
Maer nu ghy deucht ontbeert, en mijn gebodt laet varen,
Behalven dat de doodt u mede niet sal sparen,
Sal noch u eynd als 't eynd der Dwinge-landen sijn,
Nadien dan, groote God, het recht al is geweken,
En Dwinge-landerij heel door begint te breken'
Soo neemt nu een-mael selfs de saken by der handt.
Ghy zijt de Hoochste Heer van al die d'Aerd' bewoonen,
En deylt na uwen wil de Scepters en de Kroonen:
Na-dien ons recht ontbreeckt, doet ghy dan recht in 't Landt.
Een Christen, als hy bidt om recht,
En eyscht niet dat God voor hem vecht;
Of in sijn toorn en ongena,
Sijn vyand voor hem neder-sla,
Of uyt sijn landt en staet verjaeg;
| |