Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 171]
| |
 't heeft sijn goet,
In ware wijf heyts oo- gen.
Het lijden dat uyt-wendig raeckt,
Maeckt geen goed mensch ramp-salig.
't Is d'onwil die ellendig maeckt,
Door lusten, sot en dwalig.
In 's VVinters harde koudigheyd
Kan m' oock al nut besinnen:
De warmt te wijd van 't hert verspreyd,
Gaet des te meer na binnen.
4.
De ramp, die ons hier weder-vaert,
Door 't Aerdsch gemacks onthalen,
Drijft dick den geest na binnen-waert
Die al te wijt ging dwalen:
5.
Geeft menig mensch hem selven we'er,
En doet hem naerstig letten
Om uyt den rechten streeck niet meer
Soo wijd sijn loop te setten.
6.
VVanneer de moeder 't lieve kind
VVil van de borsten weeren,
Met roed, of 't bitterst dat-se vind,
Sal sy de speen besmeeren.
7.
Als God ons om een Hemelsch-Soet
Het Aerdsch wil doen versaken,
Komt hy ons door des Lijdens-roet
Het schijn-soet tegen maken.
Al word schoon Isa'c uyt-geleyd
(Soo 't schijnt) ter offerhande;
Al staet d'Altaer en 't hout bereyd
Om t'offer te verbranden:
9.
God even-wel en heeft niet voor
Van 't leven hem t'ontvremen,
Maer van sijns Knechts geloof hier door
Een wisse proef te nemen.
10.
Isa'c verrijst als-uyt den doodt,
De Ram alleen moet sterven:
Het lijden doet den Geest geen noodt,
Qua'e Lust moet slechts verderven.
11.
Al zwiert 't Kompas schoon gins en heen;
Of baren 't schip al decken:
De Naeld, gestreken aen Zeyl-steen,
Sal staêgh ten Noorden strecken.
12.
Of schoon de vroome swerven moet,
En kruys op kruys verwachten:
Na reyne Deucht en 't eeuwig goet
Staen stadig zyn gedachten.
13.
Daer is een vloédt die onder d'aerdt
Dwers door de zee komt zijgen,
Doch sonder ('t is verwond'rens waerdt)
Yet zouts aen sich te krijgen.
14.
Een Christen, dwers door wederspoedt,
Van Godt hem opgezonden,
| |
[pagina 172]
| |
Omringt met quaedt, blijft even goet
En onbesmet van sonden.
15.
Een albedreven Konstenaer
Blijft steedts zyns Konsts bewijser:
Ontbreeckt hem goudt of dierbaer waer,
Hy werckt in loodt of yzer.
16.
Een vrome, als't hem tegen gaet
Hoeft niet van 't goedt te wijcken:
Soo wel in flecht' als beter staet,
Kan hy; zyn Deucht doen blijcken.
17.
Ia soo gereeder als het is
In Hout dan Goudt te snijden,
Soo lichter is 't in kommernis
Dan ruymheydt, zond' te mijden:
18.
Soo veylighlijcker kanmen gaen
Den wegh na 't Godlijck leven.
Dat dickwils 't meeste schijnt te scha'en
Kan 't grootste voordeel geven.
19.
Een Christen is niet als het glas,
Dat licht'lijck raeckt in stucken;
Of als het al-fatsoenig was,
Dat steedts sich laet herdrucken:
20.
Maer als den Diamanten ring,
Die, en vry is van breken,
En in een yder druckbaer ding
Laet sijn fatsoen en teecken.
21.
Dat buyten is, dat moet na hem;
Niet hy na 't geen is buyten.
Die d'oore scherp heeft na Gods stem
Laet nergens door sich stuyten.
22.
O! die 't voor eere achten kan
En voor een groote vreuchde;
Wanneer hem Christi kruys komt a'n,
Raeckt licht ter hoogster Deuchde,
23.
Hoe swaerder lijden God u sendt
Hoe meer hy kondt wil maken
Dat ghy ofwat besonders bent,
Of wel toe kondt geraken.
24.
Hoe meer de Zondt-vloedt wast, hoe d'Arck
Sich hooger moet verheffen:
Te hooger roem heeft Godes Kerck
Hoe haer meer ramps komt treffen.
25.
Sijt ghy een Ioseph: 't is niet vreemt,
Hoe seer gh' op 't Deuchden padt zijt,
Datm' u en eer en ampt beneemt
En vanck'lijck in een gat smijt.
26.
Sijt ghy een David: licht krijgt ghy
Dat Saul al sijn dagen
U houdt in kruys en swervery,
En nooyt rust van na-jagen.
27.
Sijt ghy een Paulus: siet of't dy
Daerom te sachter gaen sal.
Licht krijgt gy d'Engel Satan by,
Die u met vuysten slaen sal.
28.
Sijt ghy sijn Goudt: 't kan u niet scha'en
Al wordt gh' in 't vuer bedoven
Om sevenwerven uyt te staen
De hit van 's Goudtsmidts oven.
29.
Die Godes goede wil verstaet,
En sich in 't laeg wil geven,
Hy leyt op aerden, 't zy hoe't gaet,
Een rustigh lustigh leven.
| |
[pagina 173]
| |
30.
Hy slacht d'ervaren Musicijn,
Die d'oorvreugt niet wil schenden:
Breeckt hem een snaer, 't en geeft geen pijn,
Hy singt het liedt ten enden.
31.
Moet hy een moyelijcke rol
In 's werelts toon-spel spelen:
Een hert van Godt en Deuchde vol
Kan 't quaedt niet licht vervelen.
32.
O! die maer trouwlijck Godt betrouwt!
(Sijn Goedtheydt kan 't soo voegen!)
Dat hy aen aertsch gemack onthout,
Vergeldt hy door genoegen.
33.
Soo hem de smaedt van menigh mensch
Wtwendigh komt bestrijden:
Die willigh lijdt, geniet zijn wensch,
Trots alle die 't benijden.
34.
De smader lijdt geen grooter smaeda
In 't diepste van sijn sinnen,
Dan dat hy 't hert van dien hy haet
Niet mede kan verwinnen.
35.
Daer 't bolwerck van geduldicheyt
Steeds leyt voor 's vyands oogen,
Hy merckt in 't eynt, al is 't hem leyt
De sotheyt van sijn poogen.
37.
Dwang-werck verdient geen lof: ô neen!
De Vroom' in lijdens ure,
Valt willig en van selfs daer heen
Daer God en 't Lot hem sturen.
37.
'tOnlijdsaem hert (door valsch besluyt)
Wil leet met leet wech drijven:
Een lijdsaem mensch geraeckter uyt
Door willig in te blijven.
38.
O Lijdsaemheyt volmaeckte Deugd
En band van alle Deugden,
Die u maer heeft, kan staeg in vreugd
't Geperste hert verjeugden.
39.
O wenschelijcke wensch'lijckheyt,
Daer 't hert in Gods gehengen
Sich rust, en boven mensch'lijckheyt
Den swacken mensch kan brengen!
|
|
