Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[ONbestendig droef gemoed]

Sang: Essex Lamentatie. Of: Wat if a daye &c.

ONbe- stendig droef gemoed,
Hert belust om rust te vinden,
Dat de smert t'saem voeld en vo ed,
Maer de grond noyt recht belinden:
Buyten u soeckt gy den vre'e,
In

[p. 147]

Ongervstigheyts oorsprong.

't Is binnen 's Menschen Hart, dat rust of onrust geeft,

't Vytwendigh mach met recht, noch rust noch onrust brengen,
Die vast sijn Hart gegrondt, op Godt en waarheyt heeft,
Geen Weerelts ramp 't gemoet, met onrust kan vermengen.

[p. 148]

verscheyden saken.
Brengt gy selfs de rust niet me'e,
Noys sult gy-se naken.
Wat jaegt gy?
't Is in dy,
Dat rust doet verdrijven.
Loopt niet verd:
In u hert,
Moest gy zijn en blijven.
2.
Waerder (denckt gy) vre'e in 't Land;
Dan sou alle dingen wel zyn;

Waer of dees of die van kant,

Soo sou 't hert vry van gequel zijn:

Had ick dus of soo veel goed,

Soo leefd' ick gerustig:

Derfd' ick maer dees tegen-spoed,

Soo waer 't herte lustig:

'k Waer steeds bly

Soo ick vry

Van dees houlijcks block waer:

'k Waer te vre'en

Had ick Een'

Daer ick me'e in 't Iock waer.

3.
Had gy dit of had gy dat,
't Waer hoe 't waer: (daer gelt geen meenen)

Soo lang gy u selven had,

Bleeft ghy even-wel aen 't steenen.

Of het Land al waer in vre'e,

Noch bleeft gy in roeren:

In uw' Ziel draegt gy-se me'e

Die steeds oorlog voeren.

Goed, of neen;

Spoed, of geen:

't Kan geen hert her-stellen.

Ongehout,

Of getrout:

't Siecke hert moet quellen.

4.
Waerder dees of die al niet,
Even-wel bleeft gy in onlust,

Soo gh' u selven niet ontvlied,

Nimmer-meer ontvliedt gy d'onrust.

't Quel-stof komt van buyten aen,

Na de ding' haer neygen;

't Quellen en in 't hert doen gaen,

Heeft elck van sijn eygen.

Selden tijd

Sonder strijd

Door u gantsche leven.

Al-tijd yet

[p. 149]

 

Dat verdriet

 

En gequel kan geven.

 

5.

 

Soeck het waer gy kont en wilt,

 

Wend het over alle boegen;

 

Isser inne lijck geen stilt:

 

Al-tijd blijfter ongenoegen.

 

Soo lang gy bent die gy bent,

 

('t Is vergeefs om'-keken)

 

Sal tot droef heyt en ellend

 

Nimmer stof ontbreken.

 

En of wel

 

In 't gequel

 

Blickt een Sonne-schijnt-je:

 

't Set geen bloed:

 

In 't gemoed

 

6.

 

Schuylt het schalck venijntje.

 

't Hert, in Deugd noch kout noch heet,

 

Saed sich niet aen 's vleesch vermaken;

 

Oock, door feyl van goed Geweet,

 

Kan het Godes gunst niet smaken:

 

Dit geeft in de Ziel onlust;

 

Onlust maeckt kleyn-zeerig,

 

Licht-geraeckt, los, ongerust,

 

Quellijck, murmurerig.

 

Uyt die grond

 

Komt de wond

 

Daer moest quael genesen.

 

Sal 't recht deeg,

 

't Hert moet leeg

 

Van sijn losheyd wesen.