Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 115]
| |
[GElijck de Salamandr' in 't vier kan sweven]Sang: Qual vive Salmendra.
GElijck de Salamandr' in 't vier kan swe- ven,
(Soo 't waer is dat men schrijft)Ga naar margenoot+
En noch in wesen blijft:
Soo oock de mensch, ten eynd in Godt ge-ble- ven,
Al is :ss: hy dood, Al is hy doot al:ss: heeft in den doot noch le- ven. O! hoog-geluckig sterven!
O! :ss: in doods verderf :ss: het leven niet te derven. O! hoog-geluckig sterven!
| |
[pagina 116]
| |
 O! :ss: in Doods verderf, :ss: het leven niet te derven.
2.
Al is hy dood, nochtans soo leeft hy Gode,
Die sijnen geest bewaert,
Om we'er te sijn gepaert
Met 's Lichaems-huys: niet dit gering en snoode,
Maer een vol-maeckt, gelijck Gods Hemel-boden.
O! hoog-geluckig sterven!
In doods verderf, het leven niet te derven.
3.
't Is God, 't is God, die vast heeft voor-genomen
Te redden uyt verderf
Tot eeuwig levens erf
Al die door Deugd haer eygen wil betoomen,
En in 't Geloof vol-standig, tot hem komen.
O! hoog-geluckig sterven!
In doods verderf, het leven niette derven.
4.
't Is God; dien 't noyt aen macht en kan ontbreken;
Wiens wetten vast en wis,
Wiens wil onbuyglijck is.
'tGeen hy voor-neemt, daer mach men so van spreken
Als of't (schoon ver) in daed al waer gebleken
O! hoog-geluckig sterven!
In doods verderf, het leven niet te derven.
5.
O soete Dood! geen Dood met recht te heeten,
Maer Slaep en Arbeyds rust:
Want op u volgt en lust
En (na een kort, of by-na geen, Vergeten)
Een Weder-denck en selfs-genietig Weten.
O! hoog-geluckig sterven!
In doods verderf, het leven niet te derven.
6.
Voor 't lang geslaep en durf men niet bevreest zijn:
In tijds is 't dat m' yet lijd.
d'Uytwesig heeft geen Tijd:
Als 't heerlijck Lijf vereent sal met den Geest zijn;
Sal alle Tijd maer een oog-blick geweest zijn.
O hoog-geluckig sterven!
In doods verderf, het leven niet te derven.
|
|