Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[O Grootheyd van Gods Liefd'! O! vasten wijck der vromen]

Sang: Geluckig wiens gemoed &c. Pag. 46.
III.

⁺O Grootheyd van Gods Liefd'! O! vasten wijck der vromen,

Die tot de Deugd langs 't pad van Christi Wetten komen!

Sie, Godes Kind'ren, sie (op dat gy manlijck strijd)

Sie, en door-grond wat 't zy, Dat gy Gods Kind'ren zijt.

2.
Hier draegt gy nu den Naem, en hebt ten deel het wesen
Van ware Kind'ren Gods; in rechte Godes vreese

Toont g' u God-aerdiglijck een eygen Godes Spruyt,

En druckt hier Gods natuyr in uwe daden uyt.

3.
Maer als hy nu verschijnt die Doods geweld komt vellen;
Die, uyt Niet-wesen dheyd, u 't wesen sal her-stellen

En trecken krachtelijck uyt 't eeuwig doods vergeet

Sult gy volmaecktelijck het geen zijn dat gy heet.

4.
Word hem met recht den Naem van Vader toe-geschreven
Die maer natuyrlijck teelt, doch 't wesen niet kan geven

Hoe billijcker dan dien, die machtelijck her-schept,

Van wien gy op-geweckt, 't recht-levig Leven hebt?

5.
Gelijck God noyt en sal, soo 'n kan hy oock niet sterven.
Dees Godlijck' eygenschap hebt gy te over-erven.

Eens heerelijck gemaeckt (ô! diepe heyles grond)

Soo sal 't onmog'lijck zijn dat gy we'er sterven kond.

6.
In wesen en natuyr (als gy sult in sijn Rijck zijn)
Sult gy den grooten God selfs wesentlijck gelijck zijn.

Het is en moet so zijn: de reden kan geen mis.

Want dan sult gy Hem sien, Hem sien, gelijck Hy is.

7.
God wesentlijck te sien, en valt in geen natuyre
Dan die God-wesig is; die eeuwelijck kan duyren;

Van ver een and're stof gebout en toe-gericht

Dan al die wort aen-schouwt van 't Sterffelijck gesicht.

8.
Die 't opperst' heeft beraeckt, en kan niet hooger stijgen.
Die door geseg verkleynt, doet meerder nut met swijgen.

Mijn penne isser uyt. O soeten toe-verlaet!

Geluckig, die u heeft; en wijs, die na u staet.

+ 1 Joh. 3.v..2.

[p. 85]

Een noodig.

Neemt dit voor Martha, hier gestelt by haren Heere,

Maria y v'rich om soo 't schijnt te redeneeren.
Siet Marthaes Commernis, en groote moey'lijckheen.
Maer wat was 's Meesters les? Het noodig is maer een.