Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[TErwijl men hier van alles soeckt te weten]

Sang: Era di majo.

⁺TErwijl men hier van alles soeckt te weten,
Blijft menig mensch selfs van hem selfs ver-geten.
Seer diep en ver soeckt hy der dingen Konde,
Maer 't noodigst en naest-by, blyft ongevonden.

+ 1 Cor. 2 v. 2.

[p. 78]

Toe-verlaet der rechtveerdigen,
Onder 't Oude Verbond.

Met Peert, en Sweert, en Schilt, en Pijl, en Boog, en Slinger,

Trock 't volck van t'Oud Verbont, na 't Land; dat Godes vinger
(Door Vyerige Colom) haer aen wees. Canaan,
Dat was 't beloofde Rijck, en vreugd, voor yder Man.

[p. 79]

 

2.

 

De heel Natuyr wil ons verstand doordelven.

 

Elck denckt om veel, geen mensch schier om sijn selven.

 

Door Konst en Weet gestadig na te hygen,

 

Kan 't hart of noyt of selden beurte krijgen,

 

3.

 

Door vragen, hooren, suffen, schrijven, lesen,

 

Soeckt men te kennen en gekent te wesen;

 

Oock van die wy, noch sy ons noyt en kenden;

 

selfs in den Dood, des kennens perck en ende.

 

4.

 

Helaes! wat is 't als 't leven so vast heen schiet,

 

En wy op elck, en we'er op ons elck een siet?

 

In diep' onkund' van 't geen hoogft is van noode,

 

Sterftm', onbekent hem selven en oock Gode.