Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen

[p. 74]

[DIe 't al, met reden, eyscht, dien moetm' oock alles geven]

Sang: O nacht Jaloersche nacht.
V.

⁺DIe 't al, met reden, eyscht, dien moetm' oock alles geven.

God eyscht het al. Waer heen, gy die u of op quaed

Met schijn-deugds grijn vermomt, of op een leef-loos Leven,

Of op een weynig doens, of't schijnbaer Veel verlaet?

⁺2.
't Is leelijck: (ver van deugd) uyt-wendiglijck rechtveerdig

Te laten voor den mensch, met een besmet Gewis';

En, als een waerde gast, doch 't avond-mael onwaerdig

En sonder Bruylofts kleet, te sitten aen den disch.

⁺3.

't Is leelijck: (ver van deugd) van and'ren oordeel strijcken,

En selfs 't verdoemde quaed te laten noch te vli'en?

Of in sijn broeders oog te komen splinter-kijcken,

En in sijn selfs gesicht den balck niet eens te sien.

⁺4.

't Is leelijck: (ver van deugd) sijn onschuld gaen te maken,

Wanneer ons Christus noyt en acht sijns Bruylofts waerd,

⁺Op acker, wijf, of vee: Of in schaaps-kleed te naken,

Maer binnen in het hert te zijn van wolven aerd.

⁺5.
v.Ergeefs is 't: (ver van yet) voor God met offerhanden

Of ongeheeten werck te zijn kloeck in de weer;

Of (suymig in Gods Wil) met 't saem-gevouwen handen

En ne'er-gebogen kni'en te roepen Heer, Heer, Heer,

6.

Vergeefs is 't: (ver van vet) al kon men Propheteren,

Ia selfs in Christi Naem de Duyv'len uyt doen gaen;

Of, na gesloten deur te seggen, Heere, Heere,

Hier zijn wy doe ons op, dat wy in mogen gaen.

7.

Vergeefs is: (ver van yet) het Phariseisch dancken,⁺

Uyt waen van niet soo boos als andere te zijn;

Of op-geblasentlijck 't Inwendig te verblancken

Door ongeeyschte deugd en Hevlicheedtjens schijn,

8.

Vergeefs is 't: (ver van yet) een Isralijt te heeten;⁺

Te hooren, en met een te rusten op de Wet;

Te zijn van Abr'ams saet; den wille Gods te weten;

Te onderscheyden 't geen Gods wil ons vooren set

9.

Vergeefs is 't: (ver van yet) in Gode sich te roemen,

Te proeven wat'er hooch en overtreffend' is;

Der duysterlinge Oog en Leits-man sich te noemen,

Der sotten Onder-wijs, der slechten Kentenis.

10.
Vergeefs is 't: (ver van yet) den naem en faem te dragen

Van alles wat men is of daer men sich voor hond;

In Isr'el Meester zijn: of daer in sich behagen

Dat een de woorden Gods, voor and're zijn vertrout.

11.
Vergeefs is 't: (ver van yet) te willen en te loopen,⁺

Geen moeyte sich t'ontsien, gereed te zijn en rap

Om (door gereys, gedraef) een Sect-genoot te koopen;

En t'ijveren na God, doch sonder wetenschap.

12.
Vergeefs is 't: (ver van yet) te zijn van Christi vri'nde!⁺
En maegschap na den vleesch. Vergeefs, of jemant seyd'
Dat hy wis Christi zy, en niets en is te vinden

Dat immer-meer van Gods en Christi liefd' hem scheyd.

+ 1 Reg. 18. v. 21.

+ Matt. 23 v. 27. 28.

+ Matt. 7. v. 3. 4. 4.

+ Luc. 14. v. 16. 17. 18. 19. 20.

+ Matt. 7. v. 15.

+ Matt. 7. v. 27. 22. 23.

+ Luc. 18 v. 9. 10. 11. 12. 13

+ Rom. 2 v. 17.18.19.20.21.22.23.24.25.26.27.28.

+ Matt. 23. v. 15.

+ Matt. 12. v. 47. 48. 49 50. Rom. 8. v 35.

[p. 75]

 

13.

 

Vergeefs is 't: (ver van yet) te seggen: Hebben wy niet

 

Gemeensaemlijck met u gewandelt en geleeft,

 

Spijs ende dranck genut't? Hebt oock, ô Heere, gy niet

 

Op onse straten selfs gepredickt en geleert?

 

14.

 

Vergeefs en ijdel is 't dien salig uyt te spreken

 

Die 't vrolijck mid-dag-mael sal eten in Godes Rijck;

 

Of dat des Heeren hand een wonder-daed of reecken

 

Aen ons bewesen heeft tot Gunst-en liefde-blijck.

 

⁺15.

 

Vergeefs en ijdel is 't: te hebben openbaring

 

Van 't Kennelijcke Gods; het niet-gewilde quaed

 

Te doen, 't gewilde goet te laten met beswaring

 

Te vlieden dat men wenscht, te volgen datmen haet.

 

⁺l6.

 

Vergeefs en ijdel is 't: te wesen in-geentet

 

In den Olyven-boom; te eten 's Heeren Brood,

 

Te drincken 's Heeren Kelck, door waen (vast in-gheprentet)

 

Van dat men staet, al heel te meynen, 'kheb geen noot.

 

⁺17.

 

Vergeefs en ijdel is 't al sprack men alle talen;

 

Al wist men alle weet; al had men 't G'loof soo seer

 

Dat 't machtig waer een berg van sijne plaets te halen

 

En dien weer elderwaerts na wil te setten ne'er.

 

⁺18.

 

Vergheefs is 't al te saem (als daer niet anders by koomt)

 

Wat dat men doet, of seyt; of wenscht of heeft voor gaef.

 

⁺Wat batet of de mensch hem selven Heer en vry droomt,

 

Wanneer hy in der daet noch is der sonden staef?

 

⁺19.

 

't Is yet, maer ver van Veel: (want openbare sond'ers

 

Die doen 't soo wel als gy) dat gy de geen bemint

 

Die u oock minlijck is. 'tEn is niet groots noch wonders

 

Dat daer Liefd' is, daer Liefd' tot weder-liefd' verbind.

 

20.

 

't Is yet, maer ver van Veel: Gods zaed in 's herten⁺

 

Te hebben wel bevat, soo dat'et wasdom krijgt,

 

En hoop van vruchten geeft: maer, daer na swack en swacker,

 

Ten laetsten heel versterft en tot geen vruchten stijgt.

 

21.

 

't Is yet, maer ver van Veel: Nau-hertelijck wel-dadig,

 

Aen d'armen nu en dan een noot-gaef te beste'en;

 

En sich Gods-dienstelijck som-tijts, of oock schier stadig,

 

Te speenen van gemack door vasten en gebe'en.

 

22.

 

't Is yet, maer ver van Veel: Een nieu geplante spruyte⁺

 

In Gods Wijn-berg te zijn; Of dat men veel gebo'on

 

Van jongs op heeft beleeft, Maer laet op 't pad sich stuyten

 

Wanneer vol-maeckter wegh gethoont word van Gods Soon.

 

23.

 

TIs veel, maer niet Genoeg: De arme in haer nood en⁺

 

Te deylen al sijn haef met een ruym-dad'ge hand:

 

Of onversaegdelijck het lijf te laten dooden,

 

En voor Gods eer en leer te geven tot den brand.⁺

 

24.

 

't Is veel maer niet genoeg: Dat m'eens verlicht geweest heeft:

 

(Door 't Hemelsche gheschenck en gunst in 't hert vermaeckt)

 

Of dat men een-mael deel gehad aen Godes Geest heeft,

 

Gods goede woord en kracht der Koomstig' eeuw' gesmaeckt.

+ 1 Cor. 13. v. 1.2.3.

+ Rom. 11.

+ 1 Cor. 13. v. 2. 3.

+ 1 Joh. 5. v. 6.

+ 2. Pet. 2. v. 19.

+ Luc. 5. v. 32. 33. 34.

+ Matt. 13. v. 20. 21.

+ Matt. 19. v. 21. 22.

+ 1. Cor. 13. v. 2. 3.

+ Heb. 6. v. 4. 5.

[p. 76]

Beklag over d'ydele weet en eer-lvst.

Siet desen Chrijgs-Helt staen, hoe isset hem ontvallen.

Den Studios' bedruct, hy weet noch niet met allen.
God, en hem self, te zijn gantsch vreemt en onbekent,
Wat ist? als Krijgs-Mans eer, beklagelijck ellent?

[p. 77]

 

25.

 

't Is veel, maer niet Genoeg: al is men schoon ghekomen

 

Tot Zions waren berg, de Stadt van God gebout,

 

't Hemelsch Ierusalem; Al is 't hert opgenomen

 

Tot daer 't ontelbaer tal der Eng'len sich onthoud:

 

26.

 

Tot d'uyt-verkooren schaar der Eerst-geboortelingen,

 

Der spieg'len in't Geloof: Tot God die alles richt;

 

Ia tot in 't al der-hoochst der Hem'len door te dringen,

 

(Tot daer de Geesten zijn) met sijnes herts gesicht:

 

27.

 

Tot daer der menschen geest bewaert wort tot den Leven

 

Die in vol-komen deugd hier hebben door-gereyst:

 

Tot IESUM, Middelaer van 't Nieu Verbond, gegeven

 

Door 't Bloed dat gunst, niet wraeck (als 't bloed van Abel) eyst.

 

⁺28.

 

't Is Veel, maer niet Ghenoeg: Dat m' eens door Christi kennis

 

De sonds besoedeling, des Werelts vuylicheyd

 

Ontvloden is geweest in vaste Deugds gewennis;

 

Of 't pad al heeft bekent dat ter Gerechtheyt leyd.

 

29.

 

't Is Veel maer niet Genoeg: Dat Christus onse wercken⁺

 

Ons arbeyd, lijdsaemheyt, en vele deugdlijckhe'en

 

Al prijst: ja d'ijvering soo groot in ons kan mercken

 

Dat by en onder ons de qua'en niet sijn gele'en.

 

30.

 

'tIs veel, maer niet Genoeg, 't aen-hooren en niet hooren⁺

 

Die als Gesanten Gods, doch valsch'lijck, komen aen;

 

Of dat men, sonder sich aen lief of leet te stooren,

 

Veel heeft om Christi Naem lijdsamig uytgestaen.

 

31.

 

Wat dan? Wat is Genoeg? De schoone Peerl' te koopen⁺

 

Om alles wat men heeft: Al waer m' hem weet en kent

 

Den weg van Christi Wet getrouwelijck te loopen,

 

En onbeweegelijck op blijven tot den end.

+ 2 Pet. 2 v. 20.

+ Apoc. 2. v. 2.

+ 7. Matt. 20.

+ Heb. 12. v. 1. 2.