Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 58]
| |
 Hoor al 'tsaem, gheen uyt-gheson - dert, 'tzy of e'el of slecht van bloed,
't Zy of rijck of son-der goet.
2.
Uyt mijn hert springt een fonteyne die de lippen op doet breken
En den mond van wijsheyd spreken.
Goede dingen sal ick singen; en een ongemeen geluyt
Sal men hooren van mijn Luyt.
3.
Waer-om sal ick, bang voor kommer, hert en sinnen sich doen rassen
Om veel goeds by een te tassen?
En my werpend' in de sonde van mijn boose we'erparthy,
Wachten sulcken eynd als hy?
4.
Siet het leven, doen, en wesen van de machtig' en geld-rijcke,
Die so trots daer henen strijcken;
Die sich op haer goed vertrouwen; daer het hert sich op vergroft,
En de mond van zwets en poft:
5.
Kan wel d'eene broeder d'ander, als hy nu de dood siet naken,
Trecken uyt des doodes kaken?
Daer en is in al de Werelt, als de dood haer werck komt doen,
Voor sijn leven geen rantsoen.
6.
Want hy selfs, met al sijn schatten, al sijn goud-en silver-hoopen
Kan hem selfs geen leven koopen.
't Mach wat slepen, 't mach wat dralen: even-wel, hy moeter aen.
Niemand kan den dood ontgaen.
7.
Sier de wijse; siet de dwase; siet de menschen met malkander:
d'Een die sterft soo wel als d'ander.
Hebben sy wat goeds of erven: sy beerven maer een graf,
En een ander leeft'er af.
8.
S'hebben haer verheven huysen, haer vermaeckelijcke hoeven,
En veel meer dan zy behoeven,
Somtijdts denckt'er 'thert met vreughde, somtijdts we'er met droefheyd a'n,
En nochtans men moet'er van.
9.
S'hebben afkomst en geslachten, eer en gunste by de
| |
[pagina 59]
| |
menschen,
En schier al wat se wenschen.
Mocht men 't eeuwelijck behouden, (denckt haer hert) ô! dat waer fijn!
Maer 'tmoet al verlaten zijn.
10.
Als de Lente van haer lusten (die al steeds na 't eynd gespoeyt heeft)
Over is, en uyt-gebloeyt heeft,
Sterven sy daer heen als beesten, daer geen leven meer voor is;
Eeuwig wech in duysternis.
11.
Dat is immer groote dwaesheyd 't waerde leven so te enden
En sijns Zielen heyl te schenden.
Even-wel, die na haer komen, prijsen 't; en, als wel gedaen,
Sullen d'eygen gangen gaen.
12.
Daer-om ervens' oock het selve dat haer dwase Ouders erven:
Sulcken leven, sulcken sterven.
In het graf verderft-se, knaegt-se, schends' een dood die over-wint:
Als een wolf een schaap verslint.
13.
Sy doch, die alsulcke dingen noyt en pleegden, noyt en presen,
Daer en sal 't soo niet me'e wesen.
Eeuwig rotten en verderven blijft den Godde-loosen by;
Maer haer, vreugd en heerschappy:
14.
Heerschappy en vreugd: wiens soetheyd in 't genieten over-soet is,
Ia soo lustig voor 't gemoed is
Als den neus', het lieflijck geurtjen dat vroeg in den dage-raet
Uyt het dauwig kruytjen gaef.
15.
Wat mach 't een God-loose baten, niet te zijn en veel te schijnen?
Sijnen schijn moet doch verdwijnen.
Schoon 't en kracht sal hem begeven: hy moet varen daer 'tal vaert:
Van het prachtig huys, in d' Aerd.
16.
Maer de Heer (dat 's mijn betrouwen) sal het eynde der onvromen
Over my niet laten komen;
Maer sal mijnen geest bewaren, dat ick, van 'tverderven vry,
Mijne dood geen dood en zy.
17.
Siet gy eenigh mensch berijcken en in eere hooch opvoeren.
Laet u Ziel dat niet ontroeren.
Siet gy sijnen stamme bloeyen en dat hy verheven wert:
Gadert u geen nijd in 't hert.
18.
d'Uyr van sterven is ghekomen: Wat sal hy met 't goed bedrijven?
Hy moet wech, en 't goed sal blijven.
Van sijn schatten, van sijn erven, volght hem niets, noch kleyn noch groot,
En met hem is 't alles dood.
19.
't Is wel soo, ter-wijl hy leven, en, door weeldig sich toeven,
's Levens lusten noch mach proeven,
| |
[pagina 60]
| |
Sal hy daer op sich vertrooften; en te staen na lijfs vermaeck,
Roemen als een fraeye saeck.
20.
Maer wat helpt het, al shy, dwase, 't pad des doods sal moeten treden,
Even als sijn Vaders deden?
Alt hy, t'samen met dit leven, in sijn oog so goet en soet.
Eeuwig 't licht ontbeeren moet?
21.
Kort: heeft yemand goet of erve, maer gheen wijsheyt in sijn saken
Om na beter goed te haken:
So verscheyd hy uyt dit leven even als het vee verscheyd:
Sonder Deugd en Saligheyd.
|
|
