Stichtelycke rymen, om te lesen ofte singhen
(1647)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen– Auteursrechtvrij[HEt best heb ick verkoren]Sang: Als op 'tvoorgaende.
| |
[pagina 24]
| |
Wat Vreugd sie ick my moeten
Nu ick ben op het pad
Dat toe end' a'n de voeten
Recht brengt na Gods stad
Van 'tAerdsch ben ick ontbonden;
Mijn God en ick zijn een:
Sterf ick maer steeds der sonde,
De band kan noyt ontween.
O dubbel, dubbel salig
Die soo hier is gepaert!
Wat tong is soo schoon-talig
Die immer na sijn waerd,
Kan na sijn waerd uyt-spreken
Ga naar margenoot+De soetheyd van dien band
Die ons, voor vrees van breken,
Gods Geest laet tot een pand?
5.
Mijn God, die, mijns gedachtig,
Voor eerst my hier verkleent,Ga naar margenoot+
En na met u soo krachtig
Hebt door uw' Woord vereent,
Maeckt desen grooten segen
Geduersaem over my,
Tot dat ick op-gestegen,
In wesen by u zy.
6.
Wilt, Heylig God, my toonen
En doen bemercken klaer
Of yet in my mocht woonen
Dat u noch tegen waer:
Noch waer of worden konde;
Op dat ick 'tflucx uyt-roe,
En geener sonden wonde
Bedeckt in 'thert en voe.
|
|