Stichtelycke rymen
(1624)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 136]
| |
3 't Handt-redden acht de werelt braef,
En noemtet vryheydts minnen:
Maer 't is voorwaer een arme slaef
Die slaef blijft van zijn zinnen.
4 Zoeckt daer meest aen gelegen is.
Wat baet welstandt uytwendigh
Als 't binnen niet ter degen is?
Qua'e wil maeckt ons ellendigh.
5 't Is 't onvast en verdeelt gemoedt,
Vervult met damp en winden,
't Welck menigh mensche zoecken doet
Daer hy het nooyt zal vinden.
6 Die tot het Best' of heeft geen moedt
Of na waerdy nooyt achten
Verbeeldt zich 't Bitter, honigh zoet,
En vleydt zijns zelfs gedachten.
7 Die zonder herts benoegen leeft,
Wil zich daer toe bekloecken.
Wie 't dan in 't Ware niet en heeft
Die zal 't in Waen-goedt zoecken.
8 De Deuchdelooze flauwicheydt
Doet menigh mensch door-vloeyen.
Ach! 't koomt uyt enckel lauwicheydt
Met Staet zich te bemoeyen.
9 Dunckt u datm' u tyranniseert:
Verand'ring is te schroomen.
't Keert al ten besten niet, wat keert.
Licht kander arger komen.
10 Alwaer die grondt en regel staet:
Datm', om 't Gemeen te mijden
Niet zien moet op Byzonder quaedt;
Heeft licht de Deuchdt te lijden.
11 Die 't roer in handt heeft, houdt het vast.
Snoo' daedt wordt licht Staets keten.
Geen stuck zoo quaedt, als 't daer toe past,
Of 't kan 's Landts welvaert heeten.
12 Noodt, Godtsdienst, Wenst, Genegentheydt
Zijn 't die een Staet formeren.
Na Staets en Landts gelegentheydt
Zijn zacht' of harde Heeren.
13 Wie op dat Radt zich heeft gezet;
Die moet zijn rol uyt-rollen.
Zoo 't wel en mack'lijck gaet; hy met;
Zoo 't holt, hy moet oock hollen.
14 De tweede golf stouwt d'eerste door:
Het eene quaedt het ander.
En wilmen niet uyt 't oude spoor,
Men moet al met malcander.
15 Die 't hoogh gaern hiel' dat hy bezit,
Moet zich daer heel na schicken.
Niet meer dan na een eenigh Wit
En kanmen teffens micken.
| |
[pagina 137]
| |
16 Die nau na zijn Geweten gaet
En wel wil t' aller uren,
Of stijght schier nimmermeer tot Staet,
Of kander niet in duren.
17 Koomt een die scherp let op Godts stem,
In's werelts doen te raken:
Ach! hy zal haer niet, maer zy hem
Gemeynlijck anders maken.
18 De werelt heeft geen ding volmaeckt.
Haer menschen blijven menschen
En waermen licht tot arger raeckt,
Wie weet wat hy zal wenschen?
19 Acht zoo den Staet best, zoo hy is.
Licht kanmen t' onrecht laken.
Die heyl beschaft uyt hindernis
Staet aen het roer der zaken.
20 Hy die de Scepters neemt en geeft,
Die Kroonen op en af zet,
Die volle macht, en wijsheydt heeft,
Die steedts op loon en straf let:
21 Der Goden aldergrootste Godt,
Weet alderbest hoe 't best is.
Den zijnen spaert hy 't waerdste lot.
Alleens, hoe 't om de rest is.
22 Zoo 't Godt goet is, zoo zy 't ons me'e.
Ons beste werck is stil-zijn.
De Dienaer en de Heer zijn Twee.
Doch moeten Eens van wil zijn.
23 Heeft Godt geen haest, hebt oock geen haest.
Wanneerm' is op 't benertste,
Is dickmaels hulpe aldernaest;
En alsze naest schijnt, vertste.
24 En schoon men nooyt tot redding quam:
Noch waer een Mug geen Kemel.
Want ofmen 't u hier al benam,
Noch blijft de wegh ten Hemel.
25 Geen liefde tot het Vaderlandt
Moet ons zoo ver vervrêmen
Dat wy, in plaets van Godt, ons handt
Tot toevlucht zouden nemen.
26 Die door Godts geest van zond' is vry,
Heeft geen Tyran te schroomen.
Dit's Vryheydts wegh. Hier door moet ghy,
En elck, tot vryheydt komen.
27 Geen Roomsche Brutus, maer Godts Zoon
Is 't voorbeeldt van Godts kind'ren:
Kruys lijden, brengt ons tot de Kroon;
Kruys doen, zalz' ons verhind'ren.
28 De Overheden dieder zijn
Moet yeder Christen eeren,
Gehoorzaem wezen. niet in schijn,
Maer na 't bevel des Heeren.
| |
[pagina 138]
| |
29 Oprechtelijcken, niet na 't oogh;
Op alle plaets en tijden;
In alle dingen (laegh en hoogh)
Die met Godts wil niet strijden.
30 Waer blijft ghy nu Philosophy,
En aller menschen Wetten,
Die nooyt de Wraeck of Muytery
Kont juyste palen zetten?
31 Een Lesz, die ons Godts Wijsheydt gaf,
Kan alles alles stuyten,
En snijdt den Christen teffens af
De wraeck- en Staet- dispuyten.
32 Eenvoudige gehoorzaemheydt
Is eens voor al geboden:
Want alle Macht, (heeft Godt gezeyt)
Hoez' is, zy is van Gode.
33 Dit wijst een Christen mensch zijn padt
Dat hy recht uyt moet treden.
Hy slaet zijn oogh op Dit noch Dat,
Op Oudt gebruyck noch zeden:
34 Op Wettigh- noch Onwettiche'en,
Op Landts Gewoont noch Vryheydt,
Op Dus noch Zoo. Hy is te vre'en
Die willigh in de ly leyt.
35 In regen wachtmen Zonneschijn;
Stil weer, als 't hard en zuer is:
Godt, zooder yet geredt moet zijn,
Zal 't doen als 't tijdt en uer is.
|
|
