Stichtelycke rymen

Goddelijck ontzach.
Uytbreyding over Psalm. CXIV.

Zang: Mijne Harp, bekleedt met rouwe.

DOe Israël, na veel slavens, | uyt Egypten schiedt,
En het edel huys van Iacob | 't vreemde volck verliet,
Doe bleeck klaer dat Godt de Heere | Iuda had bezint,
En Israël wou beheerschen | als zijn waerde kindt.

2  Als de Zee dit werck aenschoude, | deyldenz' haer van een;
Als het de Iordane merckte, | vloodtze rugwaerts heen;
D' hoogh-getopte Bergen sprongen | als de ramm' in't groen,
En de Heuvels als de lamm'ren | in de weyden doen.

3  Wat was u, ghy Zee, wat was u | dat ghy zoo wech vloodt?
En u, ghy Iordane, dat ghy | tegen stroom op schoot?
Wat zaeght ghy, o Bergen, dat ghy | opsprongt op dat pas,
Even als de zatte rammen | springen in het gras?

4  En ghy Heuvels, dat ghy huppeld' | als het jonge vee?
't Was de groote Godt van Iacob | die d'aerdt beven de'e;
Dien de heel Nature dienen | en steedts hooren moet;
Die een rotz wel kan doen worden | tot een watervloedt.