Stichtelycke rymen

[p. 51]

II.

Zang: Als op 't voorgaende.
oock aldus:

DE mensch in 't quaedt, door qua' gewoont verdorven,
Daer Deuchdt-lust heel in 't hert is uytgestorven,

Staer-ooght zoo stip op 's Duyvels kramery

Dat hy, mol-blindt, Godts wegen stapt voorby.

2  Zoo hem somtijdts Godts glans in d'oogen schimmert:
Strax wordt in 't hert daer tegen aen getimmert.

Hy schout het Licht, en mijdt het pijnlijck Woordt

Dat hem zijn rust en zond-vermaeck verstoort.

3  't Is waer, hy gaet te mets, of veel, ter kercken:
Pleeght uyterlijck Godtsdienstelijcke wercken;

Heeft oock somtijdts van Godt en Hemel spraeck:

Maer 't hert had nooyt daer van den minsten smaeck.

4  't Leyt fabels-wijz' in zijnen mondt en herssen;
(Zoo 't anders waer, de waerheydt moest hem perssen)

Daer van te reden-kav'len dunckt, hem fraey,

En klapter van gelijck een papegaey.