Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
[pagina 507]
| |
Zang: Prins Robbert is een Gentilman, Met 8. regels.1.
WAt is de Meester wijs en goed
Die alles heeft gebouwt,
En noch in wezen blijven doet
Wat 's menschen oogh aenschouwt.
2.
Die 's Werelts wijden omme-ring,
Nooyt uyt-gewaeckt, bewaeckt;
En door gepaste wisseling
Het zoet noch zoeter maeckt.
3.
Nu is de Winter, dor en schrael,
Met al zijn onlusthe'en,
En d'Aerde heeft voor deze mael
Haer lijden af-gele'en.
4.
Dies is de tijdt we'er-om gekeert
Waer in natuur verjongkt,
Haers milden Scheppers goedtheydt eert,
En met zijn gaven pronckt.
5.
De May, wiens zoetheydt zoo ver streckt,
| |
[pagina 508]
| |
Dat zijn gedachtenis
In 's menschen geest, al vreughdt verweckt
Eer hy voor-handen is.
6.
De May, het schoonste van het Iaer,
Daer alles in verfrayt:
De lucht is zoet, de Zon schijnt klaer, 't Gewenschte Windtje waeyt.
7.
Het Dautjen, in de koele nacht,
Wordt over 't Veldt verspreyt,
Waer door de heel nature lacht,
En is vol danckbaerheydt.
8.
De Aerdt is met gebloemt geciert,
Het Bijken ga'ert zijn Was,
Het Leeuwerickjen tiereliert,
En daelt op 't nieuwe Gras.
9.
Het Bloempjen dringt ten knoppen uyt,
't Geboomte ruyght van Lof,
Het Veetjen scheert het Klaver-kruydt
Graegh van het Veldtjen of.
10.
Elck Diertjen heeft zijn vollen wensch,
En quel-begeert leyt stil,
Behalven in den dwazen mensch,
Door zijn verkeerden wil.
11.
De mensch, van ware Deughden leêgh,
En vol van zotten lust,
Hem zelfs, en and'ren, in de weegh,
Vermoordt zijn eygen rust.
| |
[pagina 509]
| |
12.
Dit Leven, 't welck alleen niet endt,
Maer kort oock is van duur.
En licht van zelfs staet tot ellend,
Maeckt hy zich dobbel zuur.
13.
't Vee wordt ontzielt, zijn eyndt is snel
En zijns doodts pijn niet groot:
De mensch, door menigh ziel-gequel, Sterft meer dan eenen doodt.
14.
Ach! had de mensch (zoo waer zijn standt
Vol hert-en zinnen-vreughdt)
Of zonder deughde, min verstandt:
Of by 't verstandt, meer deughdt.
15.
Ach! waren alle menschen wijs,
En wilden daer by wel!
De Aerdt waer haer een Paradijs,
Nu isse meest een Hel.
|
|