Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijZang: La Princesse.
WAer allesins d'Eenvoudigheydt
In 's menschen daden en beleydt:
Waer Schijn verdreven
Uyt al die leven,
Wat sturf 'er ramp en leyt!
Voorzichtigheydt waer noodeloos;
Maer nu is boos-
| |
[pagina 248]
| |
 heydt dubbel boos:
Vraeght ghy waerom?
Al de Werelt gaet voor Mom.
2. De Hov'ling, die (quansuys) al heel
Zich stelt als menschelijcken e'el,
Zijn leed' en zeden,
Vol heussigheden,
Beloven vry wat veel;
De tong is vol dienst-vaerdigheydt,
Maer 't hert, vol van onaerdigheydt,
Lief'loos en krom:
Lijckt hy yet: hy gaet voor Mom.
3. De Man die zich zoo deftigh toont;
Wiens baerdt eerbiedigheydt af-troont;
In welckers treden,
Aenzicht, en kleeden
Een Wer'lt vol wijsheydt woont;
Daer School of Kerck op wordt gebouwt,
Leeck half zoo wijs niet alsm' hem houdt,
Waer 't volck niet dom
En hy niet en ging voor Mom.
4. De mensch, in praet zoo net en juyst,
Wien heel de Werelt schijnt gekruyst;
Op welckers lippen,
Die nooyt mis-glippen,
De Deughdt heel schijnt verhuyst;
Die 't hooft laet hangen als een bies:
De'e by de menschen groot verlies
In naem en ro'm,
Ging hy niet staêgh-uyt voor Mom.
| |
[pagina 249]
| |
[5.] De Staet-nagaende Pharizé,
De Kerckelijcke Staets-man me'e,
Al is in beyden
Die tong vol bleyden,
't En heeft in 't hert geen ste'e:
Al schijnen zy meest Lammer-zacht,
Zy toonden Wolfs aerdt, zoo haer macht
Na wenschen klom.
Al de Werelt gaet voor Mom.
[6.] Die al des Werelts Mommery
Zou' gaen verhalen op een ry,
Met al d'ellenden
Die zy kan zenden,
Wanneer voleynden hy?
Zy is des Satans grootste kracht:
Zy past de kind'ren van de Nacht;
Die vlieden 't licht,
Of begoochelen 't gezicht.
[7.] Speelt al de Wer'lt dan Momme-kans:
Laet ghy, o Christen hert, nochtans
Uw doen en Wezen
Eenvoudigh wezen.
Deughdt is haer zelfs een schans.
Zy zoo ghy schijnt; schijn zoo ghy zijt.
Meteen zie toe. maeckt dat altijdt
De waer' Eenvoud't
Omzicht tot gezelschap houdt.
[8.]Door d' algemeyne Momme-schijn
Moet Eenvoud't on-eenvoudigh zijn;
Doch niet ten quaden,
Of om verraden,
Maer mijding van 't venijn:
Niet in haer praet, gelaet, of daedt,
| |
[pagina 250]
| |
Maer in haer dencken. om 't verraedt
Des Wer'lts t'ontgaen
Dat of lijf of ziel kan scha'en.
9. Te dencken dat'er quaedt kan 'schiên,
(En, door zulck dencken, om te zien)
En is van Gode
Ons niet verboden:
Zond moet, ramp magh men vliên.
Daer Liefde noch geen quaedt en ziet,
Denckt zy oock nooyt dat quaedt geschiedt,
Maer neemt wel a'n
Dat'er quaedt geschieden kan.
10. Zond moet men vliên; en dat altijdt:
Ramp magh men vliên; als 't vliên niet strijdt
Met Godes eere;
Of Waerheydts Leere
Daer door geen last en lijdt.
Waer Deughdt met Wijsheydt is verzelt,
Daer hindert argh'list noch geweldt:
En Wijsheydt daelt
Dieper dan de ooge straelt.
11. In 't kort: Serpent en Duyf gelijck,
Moet ghy den wegh na Godes Rijck.
Eenvoudigh hand'len,
Omzichtigh wand'len
Geeft een gewissen wijck.
De Schijn-deughdt is ziel-schadelijck;
Het schoon gelaet, verradelijck;
't Heel padt, onveyl:
Slecht en recht. maer oogh in 't zeyl.
|
|