Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
Auteursrechtvrij
Zang: Als op de voorgaende.
| |
[pagina 212]
| |
 quaedt gedoogen:
Geen quaedt zoo quaedt of 't heeft zijn goedt
In ware wijsheydts oogen.
2. Het lijden dat uytwendigh raeckt,
Maeckt geen goedt mensch rampzaligh.
't Is d'onwil die ellendigh maeckt,
Door lusten, zot en dwaligh.
3. In 's Winters harde koudigheydt
Kanm' oock al nut bezinnen:
De warmt, te wijdt van 't hert verspreydt,
Gaet des te meer na binnen.
4. De ramp, die ons hier wedervaert,
Door 't Aerdtsch gemacks onthalen,
Drijft dick den geest na binnenwaert
Die al te wijdt ging dwalen:
5. Geeft menigh mensch hem zelven we'er,
En doet hem naerstigh letten
Om uyt den rechten streeck niet meer
Zoo wijdt zijn loop te zetten.
6. Wanneer de Moeder 't lieve Kindt
Wil van de borsten weeren,
Met roet, of 't bitterst datze vindt,
Zal zy de speen besmeeren.
7. Als Godt ons om een Hemels Zoet
Het Aerdtsch wil doen verzaken,
Koomt hy ons door des Lijdens roet
| |
[pagina 213]
| |
Het schijn-zoet tegen maken.
[8.]Al wordt schoon Isa'c uytgeleydt
(Zoo 't schijnt) ter offerhande;
Al staet d'Altaer en 't houdt bereydt
Om 't Offer te verbranden:
[9.]Godt evenwel en heeft niet voor
Van 't leven hem t'ontvrêmen,
Maer van zijns Knechts geloof hier door
Een wisse proef te nemen.
[10.]Isa'c verrijst als uyt den doodt,
De Ram alleen moet sterven:
Het lijden doet den Geest geen noodt,
Quae'e Lust moet slechs verderven.
[11.]Al zwiert 't Kompas schoon gins en heen;
Of baren 't schip al decken:
De Naeldt, gestrecken aen Zeyl-steen,
Zal staêgh ten Noorden strecken.
[12.]Of schoon de vroome zwerven moet,
En kruys op kruys verwachten:
Na reyne Deughdt en 't eeuwigh Goedt
Staen stadigh zijn gedachten.
[13.]Daer is een vloedt die onder d'aerdt
Dwers door de Zee koomt zijgen,
Doch zonder ('t is verwond'rens waerdt)
Yet zouts aen zich te krijgen.
[14.]Een Christen, dwers door weder-spoedt,
Van Godt hem opgezonden,
Omringht met quaedt, blijft even goedt
En onbesmet van zonden.
[15.]Een al-bedreven Konstenaer
Blijft steedts zijns Konsts bewijzer;
Ontbreeckt hem Goudt of dierbaer waer,
Hy werckt in loodt of yzer.
| |
[pagina 214]
| |
16. Een vrome, als 't hem tegen gaet,
Hoeft niet van 't goedt te wijcken:
Zoo wel in slecht' als beter staet,
Kan hy zijn Deughdt doen blijcken.
17. Ia zoo gereeder als het is
In Hout dan Goudt te snijden,
Zoo lichter is 't in kommernis
Dan ruymheydt, zond' te mijden:
18. Zoo veylighlijcker kan men gaen
Den wegh na't Godlijck leven.
Dat dickwijls 't meeste schijnt te scha'en
Kan' t grootste voordeel geven.
19. Een Christen is niet als het glas,
Dat licht'lijck raeckt in stucken;
Of als het al-fatzoenigh was,
Dat steedts zich laet herdrucken:
20. Maer als den Diamanten Ring,
Die, en vry is van breken,
En in een yder druckbaer ding
Laet zijn fatzoen en teecken.
21. Dat buyten is, dat moet na hem;
Niet hy na't geen is buyten.
Die d'oore scherp heeft na Godts stem
Laet nergens door zich stuyten.
22. O! die't voor eere achten kan
En voor een groote vreughde,
Wanneer hem Christi kruys koomt a'n,
Raeckt licht ter hooghster Deughde.
23. Hoe zwaerder lijden Godt u zendt
Hoe meer hy kondt wil maken
Dat ghy of wat byzonders bent,
of wel toe kondt geraken.
24. Hoe meer de Zondt-vloedt wast, hoe d'Arck
| |
[pagina 215]
| |
Zich hooger moet verhefen:
Te hooger roem heeft Godes Kerck
Hoe haer meer ramps koomt treffen.
[25.] Zijt ghy een Ioseph: 'tis niet vreemt,
Hoe zeer gh' op't Deughden-padt zijt,
Datm' u en eer en ampt beneemt
En vanck'lijck in een gat smijt.
[26.] Zijt ghy een David: licht krijght ghy
Dat Saul al zijn dagen
U houdt in kruys en zwervery,
En nooyt rust van na-jagen.
[27.] Zijt ghy een Paulus: ziet of't dy
Daerom te zachter gaen zal.
Licht krijght ghy d'Engel Satan by,
Die u met vuysten slaen zal.
[28.] Zijt ghy fijn Goudt: 'tkan u niet scha'en
Al wordt gh' in 'tvuur bedoven,
Om zeven-werven uyt te staen
De hit van 's Goudt-smidts oven.
[29.] Die Godes goede wil verstaet,
En zich in 't laegh wil geven,
Hy leydt op aerden, 't zy hoe 't gaet,
Een rustigh lustigh leven.
[30.] Hy slacht d'ervaren Musicijn,
Die d'oor-vreughdt niet wil schenden:
Breeckt hem een snaer, 't en geeft geen pijn,
Hy zinght het liedt ten enden.
[31.] Moet hy een moeyelijcke rol
In 'swerelts Toon-spel spelen:
Een hert van Godt en Deughde vol
Kan 't quaedt niet licht vervelen.
[32.] O! die maer trouwlijck Godt betrouwt!
(Zijn Goedtheydt kan't zoo voegen!)
| |
[pagina 216]
| |
Dat hy aen aerdtsch gemack onthoudt,
Vergeldt hy door genoegen.
33. Zoo hem de smaedt van menigh mensch
Uytwendigh koomt bestrijden:
Die willigh lijdt, geniet zijn wensch,
Trots alle die 't benijden.
34. De smader lijdt geen grooter smaedt
In 't diepste van zijn zinnen,
Dan dat hy 't hert van dien hy haet
Niet mede kan verwinnen.
35. Daer 't bolwerck van geduldigheydt
Steedts leyt voor 's vyandts oogen,
Hy merckt in 't eyndt, al is 't hem leyt,
De zotheydt van zijn poogen.
36. Dwang-werck verdient geen lof. o neen:
De Vroom' in lijdens ure,
Valt willigh en van zelfs daer heen
Daer Godt en 't Lot hem sturen.
37. 't Onlijdtzaem hert (door valsch besluyt)
Wil leet met leet wegh drijven:
Een lijdtzaem mensch geraeckt' er uyt
Door willigh in te blijven.
38. O! Lijdtzaemheydt, volmaeckte Deughdt
En Bandt van alle Deughden
Die u maer heeft, kan staêgh in vreughdt
't Geperste hert verjeughden.
39. O wenschelijckste wensch'lijckheydt,
Daer 't hert in Godts geheugen
Zich rust, en boven mensch'lijckheydt
Den zwacken mensch kan brengen!
|
|
