Stichtelijcke rijmen

Ondoodelijcken Doodt.

Zang: Qual vive Salamandra; Ofte
Moet ghy om Christi wil veel, &c.

GElijck de Salamandr' in't vuur kan zweven,

(Zoo 't waar is dat men schrijft)

En noch in wezen blijft:

Zoo ook de mensch, ten eynd in Godt gebleven,
Al is :s: hy doodt,
Al is hy doodt, al :s: heeft in den doodt noch leven.

O! hoog-geluckig sterven! O! :s:

In doodts verderf :s: het leven niet te derven.

O! hoog-geluckig sterven! O! :s:

[p. 141]

In Doodts verderf, :s: het leven niet te derven.
2. Al is hy doodt, nochtans zoo leeft hy Gode,

Die zijnen geest bewaert,

Om we'er te zijn gepaert

Met 'sLichaems huys: niet dit gering en snoode,
Maer een volmaeckt, gelijck Godts Hemel-boden.

O! hoogh-geluckigh sterven!

In doodts verderf, het leven niet te derven.
3. 't Is Godt, t'is Godt, die vast heeft voorgenomen

Te redden uyt verderf,

Tot eeuwigh levens erf,

Al die door Deughdt haer eygen wil betoomen,
En, in 't Geloof volstandigh, tot hem komen.

O! hoogh-geluckigh sterven!

In doodts verderf, het leven niet te derven.
4. 't Is God; dien't nooyt aen machten kan ontbreken;

Wiens Weten vast en wis,

Wiens wil onbuyghlijck is.

't Geen hy voorneemt, daer mag men zoo van spreken
Als of't (schoon ver) in daedt al waer gebleken.

O! hoogh-geluckigh sterven!

In doodts verderf, het leven niet te derven.
5. O zoete Doodt! geen Doodt met recht te heeten,

Maer Slaep en Arbeydts rust:

Want op u volgt een lust

En (na een kort, of by-na geen, Vergeten)
Een Weder-denck en zelfs genietigh Weten.

O! hoogh-geluckigh sterven!

In doodts verderf, het leven niet te derven.

[p. 142]

 

6. Voor 't lang geslaep en durfmen niet bevreest zijn:

 

In tijdt is 't dat m' yet lijdt.

 

d'Uyt-wezigh' heeft geen Tijdt:

 

Als 't heerlijck Lijf vereent zal met den Geest zijn;

 

Zal alle Tijdt maer een oogh-blick geweest zijn.

 

O! hoogh-geluckigh sterven!

 

In doodts verderf, het leven niet te derven.