Stichtelijcke rijmen

[p. 109]

Goddelijck ontzach. Uytbreydinge over Psalm CXIV.

Zang: Mijne Harp, bekleedt met rouwe.
Schoon Ionckvrou ick moet u klagen.
Of: Waerom wroeten doch de menschen.

[D]Oe Israël, na veel slavens // uyt Egypten schiedt,
En het edel huys van Iacob // 't vreemde volck verliet,
Doe bleeck klaer dat Godt de Heere // Iuda had bezint,
En Israël wou' beheerschen // als zijn waerde kindt.
[2.] Als de Zee dit werck aenschoude // deyldenz' haer van een;
[A]ls het de Jordane merckte // vloodtze rugwaerts heen;
[d']Hoog-getopte Bergen sprongen // als de ramm' in 't groen,
[E]n de Heuvels als de lamm'ren // in de weyden doen.
[3.] Wat was u, ghy Zee, wat was u // dat ghy zoo wegh vloodt?
[E]n u, gy Iordane, dat ghy // tegen stroom op schoot?
[W]at zaeght ghy, o Bergen, dat ghy // opsprongt op dat pas,
[E]ven als de zatte rammen // springen in het gras?
[4.] En ghy Heuvels, dat ghy huppeld' // als het jonge vee?
['t]Was de groote Godt van Iacob // die d'Aerdt beven de'e;
[D]ien de heel Nature dienen // en steeds hooren moet;
[D]ie een Rotz wel kan doen worden // tot een water-vloedt.