Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen–
AuteursrechtvrijZang: Era di Majo.
TErwijl men hier van alles zoekt te weten,
Blijft menig mensch zelfs van hem zelfs vergeten.
Zeer diep en ver zoeckt hy der dingen Konde,
Maer 't noodigst en naest-by, blijft ongevonden.
| |
[pagina 98]
| |
2. De heel Natuur wil ons verstandt door-delven.
Elck denckt om veel, geen mensch schier om zijn zelven.
Door Konst en Weet gestadigh na te hijgen,
Kan 't hert of nooyt of zelden beurte krijgen.
3. Door vragen, hooren, suffen, schrijven, lezen,
Zoeckt men te kennen en gekent te wezen;
Oock van die wy, noch zy ons nooyt en kenden;
Zelfs in den Dood, des kennens perk en ende.
4. Helaes! wat is 't als't leven zoo vast heen schiet,
En wy op elck, en we'er op ons elck een ziet?
In diep' onkund' van't geen hoogst is van noode,
Sterft m', onbekent hem zelven en ook Gode.
|
|