Stichtelijcke rijmen

[p. 89]

[De mensch wiens hert ghelijck een vruchtbaer aerdt is]

Zang:
IV.

DE mensch wiens hert ghelijck een vruchtbaer aerdt is;
Wien alle goedt steeds willekom en waerdt is;

Die, van alle ondeugd schou,

In zijn weynigh is getrou;

Die het kleyne licht van Reden, meest (door leer) in't hert van allen,

Willens nooyt zal tegen vallen.

2. Dien 't niet aen Wil, maer slechs aen Kennis schort:
En koomt hy yet, onwetend' koomt te kort:

Die om-zoeckt en port al voort,

En altijdt na beter hoort:

[p. 90]

 

Die zijn hert met geene dingen die de oogen Hier aenschouwen

 

Wel en heel vernoeght kan houwen:

 

3. Zoo haest Godts Licht door 't Woordt in't herte straelt,

 

En hy nu voelt waer in hy heeft gedwaelt;

 

En hem nu d'Onsterflijckheydt

 

Klaer in 's herten ooge leyt:

 

Niets en kan hem weder-houden; niets en kan zijn voet beletten

 

't Padt te gaen van Christi Wetten.

 

4. Al waer Godt spreeckt, daer hoort en is hy stil;

 

Al waer Godt eyscht, geeft hy al wat Godt wil;

 

Niets en laet hy ongedaen;

 

Nooyt verzuymt noch blijft hy staen;

 

In geen ding en blijft hy achter; nergens toont hy zich een roover:

 

Alles, alles geeft hy over.

 

5. Haet, tooren, wraeck maeckt hy uyt 't hert zich quijt,

 

Met alle daedt die voor 's vleeschs liefde strijdt;

 

Vreez' en Hope stelt hy Wet

 

Na de Maet die Godt hem set;

 

Alles acht hy dreck en schade met des Heeren groot' Apostel,

 

Niets, dan slechts die Peerl', is kostel.

 

6. Uyt heeft geweldt en aerdtsche heerschappy;

 

De wap'nen wegh; het zwaerdt gaet van de zy',

 

Weerloos, licht en los gela'en,

 

Gaet hy na een beter staen;

 

Na een beter staet en erve: d'aerdtsche macht en 's Werelts zaken

 

Laet hy Godes oogh bewaken.

[p. 91]

 

[7.] Geen ding zoo waerdt, daer hem hier 'thert aen kleeft:

 

Noch erf, noch land, noch yet, hoe lief hy 't heeft;

 

Vrienden, magen, eer noch goedt,

 

Huyzen, have, lijf noch bloedt;

 

Oude waen noch Eygen wijsheyt, Kerck noch Priester, wenst noch zeden:

 

Nergens vast dan aen Godts reden.

 

[8.] Uyt-willigh staet zijn hert. en 't moet zoo staen

 

Zal Christi Leer der zielen grondt beslaen;

 

Zal des Waerheydts e'el kleynoodt

 

Wercken aller zonden doodt:

 

Zal de doodt van alle zonden en 't beleven aller Deughden

 

Brengen t'aller vreughden vreughden.