Stichtelijcke rijmen
(1660)–Dirk Rafaelsz. Camphuysen– AuteursrechtvrijZang: Forgs Gaillarde.I.
VAn te strijden wil ik zingen, zingen een aendach-
| |
[pagina 26]
| |
tigh Liedt: :s: :s: :s:
Hoe de mensch, die wel wil strijden, heeft te strijden, en hoe niet. :s: :s: :s:
Al de Werelt is vol strijdens: strijden is menigerhand: :s: :s: :s:
Strijden dijdt somtijdts tot eere; strijden dient somtijts tot schand. :s: :s: :s:
Menigh strijdt een dwaess'lijck strijden, om 't gering, op 't ongewis; :s: :s: :s:
Menigh stijdt een wijs'lijck strijden, om 't geen strijdens waerdigh is. :s: :s: :s:
Somtijds strijdt de mensch een strijden dat met Godes wille strijdt; :s: :s: :s:
Somtijds strijdt de mensch een strijden daer den Hemel in verblijdt. :s: :s: :s:
| |
[pagina 27]
| |
2. Christen-mensche, wilt ghy strijden; strijden, dat ghy over-wint;
Over-wint, dat ghy der kroonen Kroon voor u bereydet vindt:
Zoo moet ghy verstaen en weten, Waerom ghy den strijdt aen-gaet;
Wie uw Vyandt; welck het Wapen daer men hem me'e weder-staet.
Die niet weet waerom hy strijdet, volgt niet recht zijn Capiteyn:
Die zijns Vyandts niet is kundigh, acht hem, tot zijn scha'e, te kleyn:
Die niet heeft waer me'e te strijden, schoon hy al den strijdt niet vrucht,
Wort in 't strijden licht verslagen, of geraeckt strax op de vlucht.
3. 't Strijden dat ghy hebt te strijden is om aerdsche eer noch lof;
Is om geene werelts-lusten, vrienden, magen, huys, noch hof;
Is om niet Verganckelijcks: het zy wat Weelde, Eer, of Schat;
Christenen zijn hier uytlanders, zonder vaste Erf of Stadt.
Wie zal strijden om 't verwerven van het geen hy niet en acht?
Wie kan vechten om 't behouden van't geen hy noch heeft noch acht?
Wie wil krijgen om 't verkrijgen van een ding 't welck, als hy 't heeft,
Groot gevaer van meerder schade, met veel angst en zorgen, geeft?
4. 't Strijden dat ghy hebt te strijden, uwe Slag
| |
[pagina 28]
| |
dien ghy hier slaet,
Is niet met den zwacken Mensche, die uyt vleesch en bloedt bestaet:
Is niet met den zwacken Mensche, die, uyt stof te saem gebracht
En genoodtschickt om te sterven, kleyn en nietigh is van kracht:
Is niet met den zwacken Mensche, die u (hier op Aerden vreemt)
Als hy alles koomt ontnemen, dan noch niet van 't uwe neemt:
Is niet met den zwacken Mensche, die maer aen het lijf en tast,
En, wanneer hy koomt op 't hooghste, 't leven neemt, en u ontlast.
5. 't Strijden dat ghy hebt te strijden, en in Godt gestreden wordt,
Is met Stael noch eenigh Wapen daer men menschen bloedt me'e stort.
Wat behoeft hy 't Yz'ren harnasch die alzulcken Vyandt heeft
Welck', uyt vleesch noch bloed bestaende, 't zienlijck lijf geen wonden geeft?
Waer toe zal hy 't Stael gebruycken die al 'sWerelts Schoon en Zoet
Niet zoo waert wil noch kan achten als een druppel Menschen-bloedt:
Als een druppel bloedt van Menschen: die men altijdt goedt, voor quaedt;
Zegeningh, voor vloeck moet geven; liefde schuldigh is, voor haet.
6. 't Strijden dat gy hebt te strijden is om 't eeuwig Hemelsch Goedt;
| |
[pagina 29]
| |
't Goedt zoo zeer van hem benijdet met wien ghy hier strijden moet:
't Is om Eer die van den waren Eerder, Godt, wort toe-geleyt;
Eer en lof, waer van de Kroone niet verdort in eeuwigheyt:
't Is om Rijckdom en om Schatten die noch roest noch mot en schendt:
En, bewaert in 't bovenst' Boven, dief noch roover oyt ontwendt:
't Is om een de hooghste Wellust; die steedts duurt, en zoo verzaedt
Dat de lust om haer te proeven nimmermeer nochtans vergaet.
7. Uwe Vyandt (sterck, jae stercker dan al wat zich sterck beroemt;
Vorst en Godt van deze Werelt, in Gods Woordt te recht genoemt)
Is een Geest. niet Een; maer menigh, en van talleloos getal:
Die u omgaet, boven zweeft, en stadigh loert op dijnen val:
't Is Hy, die des vleeschs begeerten en der zinnen eygen lust,
Door veel duyzendt Listigheden, tegen u ten strijde rust:
't Is Hy, die de schalcke vonden van zijn Dienaers (hier en daer)
Weet te stuuren. uwe Vyant is de gantsche Helsche schaer.
|
|