Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 759]

Gebroken rijst 2
De straf der powesie

Tussen taal en tong
verpozen virtuozen.
Maar wie ben ik,
ben ik, ben jij?

Twee lippen die
voor 't zwijgen
kozen boven gerucht
dat geur berijmt
van doden, driften
en papieren schenden.

O powesie,
verdien de straf
der eeuwigheid!