Lelu! Lelu! Het lied der vervreemding

[p. 170]

Aan hen die de Derde Wereld als toevluchtsoord kiezen. En dat niet alleen uit solidariteit, maar uit heimelijke wanhoop aan eigen identiteit: ben je Hollander? Of ex-Surinamer? Ex-rijksgenoot? Ex-Aziaat? Ex-Afrikaan? Ex-individu...

• Wondru fu libi

Noiti wan sma
sa tan dongo
fu tégo:

a sa fuga!
A sa fuga!
A sa fuga ho..,
mi Ananapikin,
a sa fuká! fuká!,
fuká, e!!

Te njanpré no gri
pe kod'kodo
e tjitjari,

kar kra!

So panja den krakti
na doro
di hanka
nain lutu
f' djodjo!

[p. 171]

• De rechten van de hoop

Nooit zal er iemand zijn
die niet door de verlossing
aan het leed zal zijn ontstegen!

Zonder de hoop
zouden wij allemaal
vergaan! Vergaan!
O god, voor god en goed
vergaan!

Als het verdriet ons hart
(dat blijde nest der zoete lust)
verovert en wij tuimelen
in diepten van het onbestaan...

Eis dan de rechten
van de hoop!

En mogen de krachten opleven
die heilzaam verankerd
ons in 't wezen gedijen.

O hoogten,
dat ons de ziel
op u moge doen rusten!

[p. 172]

 

Fran sa man opo

 

dusunu jari

 

sondro f' kan bron

 

krioropikin.

 

 

 

Wondru f' libi

 

tan so!

Fu: KRA, 1970

[p. 173]

 

Schier duizend jaar ten prooi

 

geweest, zijn wij,

 

aan 't lied der wereld

 

dat ons brandend zong

 

met vlammen van de tong der haat

 

die ons de huid niet lustte!

 

 

 

Maar hoop deed ons herrijzen

 

uit de as

 

van duizendmaal verzuchten.

 

 

 

O het behouden hart!

 

Er gloort diepweg 'n kracht

 

van eindeloze goddelijke einders.

 

 

 

Dát wonder schuilt in óns!

Uit: GEESTKRACHT, 1970