10 augustus
Uitgegleden, gevallen en voet verzwikt. Er moet gemasseerd worden. Ik heb de keuze tussen een masseur en een masseuse. Ik verkies de masseuse.
Het geeft de druk-beweeglijke wel een gevoel van zalige rust als hij voor een poos tot stilzitten gedwongen wordt. 't Is werkelijk een luxe, maar een nogal pijnlijke luxe, want het is toch af en toe een kleine foltering.
Maar een man moet zich flink houden tegenover een vrouw. En de fysieke pijn, door een vrouwenhand veroorzaakt, heeft ook iets heel eigenaardigs. 't Is als 't ware de revanche van de zwakke vrouw over de sterke man. Je lijdt, je bent kwaad en toch moet je lachen omdat je, sterke man, door een vrouwenhand zo overwonnen en gemarteld wordt. En als het minder pijnlijk wordt dan zie je weer de vrouw in de masseuse: een slanke gestalte, die niet zonder sierlijkheid vóór je gebogen zit; een hoofd, netjes gekapt, met aardig springend blond haar, en wangen, warm-roze van inspanning, waarvan het fijn profil-perdu door lange wimpers overschaduwd wordt.
De pijn is minder scherp, terwijl je dat alles zo'n beetje analyseert.
Auteursrechtelijk beschermd