22 juli
Neen; er is nog zon en blauwe hemel! Weer straalt en glanst het hoopvol overal, alsof 't eerst nu voorgoed vast en bestendig is. En het verlangen van de mensen is zó groot, dat ze zich ook weer - voor hoelang? - door de bedrieglijke illusie laten vangen. Alles loopt en jubelt weer de velden in, de vogels zingen, de bloemen fonkelen en de nog natte, groene heestertjes staan gans met parelen bedekt te zonneglinsteren, als getrooste, kleine kinderen, die door hun biggelende traantjes heen weer glimlachen.