Het gheestelyck blom-hofken van Bethleem

[p. 160]

Gheestelijck Liedeken:
Vanden groenen Mey.

Stemme als volght.

Cantus.

DEn Mey die ons hier komt verthoonen, Met blomme-

kens en vruchten schoone, Die aerde wordt al-om playsant:
Christus ghebenedijdt ghepresen, Doen hy was vander
doodt verre- sen, Heeft ons den Mey-boom hier ghe-
plant. Christus

[p. 161]

Bassus.

DEn Mey die ons hier komt verthoonen, Met blomme-

kens en vruch- ten schoone, Die aerde wordt al-om playsant:
Christus ghebenedijdt ghepresen, Doen hy was vander
doodt verresen, Heeft ons den Mey-boom hier ghe-
plant. Christus

[p. 162]

1.

 

DEn Mey die ons hier komt verthoonen,

 

Met blommekens en vruchten schoone,

 

De aerde wordt al-om playsant:

 

Christus ghebenedijdt, ghepresen,

 

Doen hy was vander doodt verresen,

 

Heeft ons den Mey-boom hier gheplant.

De voghels loven Godt Almachtigh,
Die door sijn wond're wercken krachtigh

Het hier al d'winght wat leven heeft

De boomen gheeft hy groene blaed'ren:
Aen de fonteynen schoon sprinckhaed'ren:

Alleen den mensch ondanckbaer leeft.

Het Nachter-gaeltîen hoortmen singhen
Het Koninckxken sietmen op-springhen;

De aerd' en locht isser vol vreught:

Het Quackelken hoortmen kooren,
Den Kneuter die singht sonder stooren,

Het Swaelmken vlieght rom-dom verheught.

Den Koeckoeck en kan oock niet swijghen
Hy staet en roept al sou hy hijghen:

De Spreuw' die schuyfelt sonder pijn,

Den Oyvaert met sijn groote klouwen
Beghint oock sijnen nest te bouwen;

T'is even vrolijck groodt en klijn.

[p. 163]

5.

 

Elck sijnen sangh singht sonder flauwen,

 

Duyven, en Kraeyen, ende Kauwen;

 

De Musch die schreeuwt met open beck:

 

Den Uyl die sit in sijne hoecken,

 

En den Brauwier gaet sijn proy soecken,

 

T'is altemael al even gheck.

Maer hoort doch eens Vincken, en Mieuwen,
Die sitten hier soo vroegh en schrieuwen,

T'hoont altemael al even bly:

Den Roetaert schuyfelt op de boomen
De Exter die klapt sonder schroomen;

Siet wat al doet de groenen Mey.

Het Quickelsteertken sietmen hipp'len;
Sijn steertîen moet altijdt wat quip'len

T'is een ghenoeght hoe dat het springht:

Den Leeuwerck vlieght hier uyt het kooren;
En laet sijn keeltjen ons oock hooren;

Merckt eens hoe lief'lijck dat het singht.

T'is meer als recht dat wy hem loven,
Die op t'ghewas let vande hoven

Die d'aerd' verciert met vruchten schoon:

Laet ons met vreught dan altesaemen
Hem eer bewijsen naer betaemen;

Hy sal ons gheven goeden loon.

FINIS.