| |
| |
| |
Gezangen van ds J.W. Bussingh. No. XX.
Bij het avondmael.
Zangwijze: Gezangboek voor de Luthersche Kerk te Rotterdam, Lied 23.
Gij, die jesus Broeders zijt,
Kinders van denzelfden Vader!
Allen aen Zijn' dienst gewijd,
Treed met heil'gen eerbied nader:
Komt, vernieuwd, met hart en mond,
Met uw' Borg, het Heilverbond! -
| |
| |
Neemt, welaen, en eet Zijn brood,
jesus christus wierdt gegeven,
Voor den Zondaer, in den dood: -
Neemt, en drinkt, gij drinkt Zijn leven. -
Ziet, hoe lief Hij Zondaers heeft,
Daer Hij 't leven voor hen geeft.
Sla, ô Heer! in liefde gaê,
Die zich in Uw heil verblijden;
Schenk hen licht; - verleen genaê; -
Dat ze aen U geheel zich wijden! -
Dat hun hart, van trotschheid vrij,
Vol van Uwen ootmoed zij! -
| |
| |
Troost hen, die, in druk geleid,
Sterk, ô Heer der Heerlijkheid!
Hun Geloof, en richt hun zaken: -
Immers 't neêrgebogen hart,
Vindt vertroosting in zijn smart.
Gij, ô Hoogepriester! ja,
Zijt in 't Heiligdom getreden,
Ter verwerving van genaê,
Hebt, als vloek, aen 't kruis geleden;
Gingt, met offers en gebeên,
Stervend, tot Uw' Vader heên.
| |
| |
Groote Hoogepriester! Gij
Hebt de schuld op U geladen;
Spreek dan ook van zonden vrij,
Die zich aen Uw' disch verzaden:
Zo, zo juichen ze in hun lot:
ô Wij zijn verzoend met God! -
jesus christus Marteldood
Wordt door 't Weereldrond verkondigd:
Hij verlost uit allen nood,
Hij heeft ons voor God ontzondigd;
Hij, gekroond met eer en macht,
Heeft verzoening aengebracht. -
| |
| |
Klimt, ver boven 's Weerelds kringen,
Heer! tot voor Uw' glorietroon,
Daer de Serafs U omringen;
Daer U onzer Vaed'ren lied,
Om Uw sterven, hulde biedt. -
't Godlijk wraekvuur moest gebluscht: -
Dan, waer wierdt hier hulp gevonden? -
Ja, Uw smart verschafte ons rust;
Balzem vloeide 'er uit Uw wonden;
En, Uw dierbaer Offerbloed
Heeft voor 's Weerelds schuld geboet.
| |
| |
Smachtend van onleschb'ren dorst,
Afgemat door smart en plagen,
Moest Ge, ô Groote Levensvorst!
Helsche Zielen-angsten dragen; -
Smekend riept Ge Uw' Vader aen,
Dan, Hij bleef van verre staen. -
Gij, geheim'nisvolle nacht!
Gij ontrukte ons aen 't verderven; -
Sterven, nimmer zo gedacht,
Gij, gij reddet ons van 't sterven: -
Dood, hoe schriklijk voor natuur,
Gij bluscht 's Vaders gramschaps-vuur. -
| |
| |
jesus riep: Mijn God! Mijn God!
Waerom hebt Gij Mij verlaten? -
jesus dood bragt ons bij God,
Wie kan jesus langer haten? -
Nu zijn vloek en dood niet meer! -
Geef den Overwinnaer eer! -
Neemt, welaen, en eet Zijn brood,
jesus christus wierdt gegeven,
Voor den Zondaer, in den dood: -
Neemt, en drinkt, gij drinkt Zijn leven. -
Ziet, hoe lief Hij Zondaers heeft,
Daer Hij 't leven voor hen geeft. -
| |
| |
Gij, die jesus Broeders zijt,
Kinders van denzelfden Vader!
Allen aen Zijn' dienst gewijd,
Treed met heil'gen eerbied nader:
Komt, vernieuwd, met hart en mond,
Met uw' Borg, het Heilverbond! -
(Het 207 Gezang, uit het Cleefsch Gezangboek, naer het Hoogduitsch, vrij gevolgd.)
|
|