Gezangen voor de gereformeerde kerk van Nederland

[p. 89]

Gezangen van d^s J.W. Bussingh. N^o. XII.

De oorstoken zijde van Jesus.

Zangwijze: schutte, stichtelijke Gezangen: III^e Deel; Bladz. 33. Dael blinkend Serafijnendom! enz.

Waer vindt mijn bange ziel eens troost,

In de uiterste oogenblikken?

Mijn hart, dat om het misdrijf bloost,

Doet mij voor 't sterven schrikken. -

Mijn jesus, die aen 't kruishout sterft,

Gij zijt het die dien troost verwerft;

Ja, rust, en heil, en leven,
Wordt mij door 't kruis gegeven.

[p. 90]

 

Welaen, 'k vlucht dan naer Golgotha. -

 

Dan, ach, wat ijslijkheden,

 

Wat straffen, zonder wedergaê,

 

Heeft jesus daer geleden! -

 

Hoe beeft, hoe ijst, hoe weent mijn hart,

 

Bij zo veel jammer, angst en smart,

 

Om mijne gruweldaden,

 

Mijn Borg! op U geladen. -

[p. 91]

 

Ik zweer, bij 't staren op Uw straf,

 

Tot in de ziel bewogen,

 

Met waer berouw, de zonden af.

 

Uw Godlijk alvermogen

 

Versterk' mijn moed, vermeer' mijn kracht,

 

Zo wordt de strijd met roem volbracht,

 

En, onder Uw banieren,

 

Zal 'k juichend zegevieren.

[p. 92]

 

Wat heil! - ô Ja; Gij hoort mijn beê! -

 

Ik zal Uw hulp genieten:

 

'k Zie daer een bron van troost en vreê,

 

Uit Uwe zijde vlieten. -

 

ô Zael'ge bron van 't hoogste goed!

 

Die stroom van water en van bloed,

 

Die afvloeit uit Uw wonden,

 

Wascht mij van al mijn zonden.

[p. 93]

 

Aenbiddend zie 'k Uw sterven aen:

 

Geen been wordt U gebroken,

 

Maer aen de Orakeltael voldaen,

 

En Uwe zijê doorstoken.

 

't Geloof juicht nu, op vasten grond:

 

De Godlijkheid van 't Oud Verbond,

 

(Dat bloed en water spreken!)

 

Is hier aen 't kruis gebleken.

[p. 94]

 

Hoe rein, hoe kostlijk is dat bloed!

 

Wat heil, wat troost, wat zegen!

 

Wat zaligheid wordt voor 't gemoed,

 

Niet door Uw dood verkregen! -

 

Ja, 'k vrees niet meer, Emanuël!

 

Gij zegeviert op Dood en Hel:

 

En, door Uw schuldbetalen,

 

Zal ik ook zegepralen.

[p. 95]

 

Wijkt, wijkt dan, angsten van den dood!

 

Geen sterfuur doet mij schrikken;

 

Neen; nog in d'allerjongsten nood,

 

Zal mij dit bloed verkwikken.

 

Dan zingt mijn hart dit dankbaer lied:

 

Door 't bloed en water, dat hier vliet,

 

Is mij het recht gegeven,

 

Op 't zalig Hemelleven.

[p. 96]

 

Dat bloed is eind'loos in waerdij;

 

Nu wijkt het aek'lig duister:

 

'k Ben rein, van schuld en zonden vrij: -

 

Daer blinkt, in vollen luister,

 

De lauwerkroon voor mij bereid: -

 

Ja, 'k zal in jesus heerlijkheid,

 

Wijkt, weereldsche tonelen!

 

Eens, eeuwig zalig, delen.