Gezangen voor de gereformeerde kerk van Nederland

[p. 81]

Gezangen van d^s J.W. Bussingh. N^o. XI.

Het kruis van Jesus, eene aenmoediging tot getrouwheid in zijnen dienst.

Zangwijze: De Lofzang van Maria of van Simeon: en ook (twee Coupletten zamengenomen) Psalm 3.

Hier leert mijn jesus mij,

Dat ik standvastig zij

In d'eed aen Hem gezworen:

Gintsch, zegt Hij, blinkt de kroon,

Ten zalig eereloon,

U, voor die trouw, beschoren.

[p. 82]

 

Dan 'k eisch, dat gij, met moed,

 

Aen uwen plicht voldoet: -

 

Wildt gij Mijn dienst verlaten,

 

Mij, die u heil verwierf,

 

Die, voor uw misdrijf, stierf,

 

Dan moet ge uw zelven haten. -

 

 

 

Neen, jesus! neen; - ô neen! -

 

Wij volgen Uwe schreên.

 

Dat heil, die vreugd, dat leven,

 

Dat ons Uw Kruisdood biedt,

 

Kan ons de weereld niet,

 

Met al haer schatten, geven.

[p. 83]

 

Ons hart door de ijdelheid,

 

Helaes! te zeer verleid,

 

Wil vaek Uw' dienst versmaden;

 

Maer wroeging, angst en schrik,

 

Is, ieder oogenblik,

 

't Gevolg dier euveldaden.

 

 

 

Ach, dat dit hart, ô Heer!

 

Uw naem, Uw liefde, Uwe eer,

 

Niet langer meer versmade! -

 

Gij hebt, voor al die schuld,

 

Den eisch der Wet vervuld: -

 

ô Rijkdom van genade! -

[p. 84]

 

Geen vrees voor menschenhaet,

 

Geen zondige eigenbaet,

 

Doe me in den strijd vertzagen!

 

Versterk mijn trouw, mijn moed!

 

'k Berust, hoe 't onheil woed',

 

Dan in Gods welbehagen.

 

 

 

In 't nijpendst zielsverdriet,

 

Verlaet mij jesus niet;

 

Neen; 'k blijf zijn hulp verbeiden. -

 

Geen angst van Dood of Hel,

 

't Gaet vast, Emanuël!

 

Zal me immer van U scheiden.

[p. 85]

 

Ja, wen, in 't uiterst uur,

 

De krachten der natuur,

 

ô jesus! mij begeven:

 

Triömf! dan juich ik, ja,

 

Om 't heil van Golgotha,

 

Nog in een beter leven.

(Het Hoogduitsch van j.a. schlegel vrij gevolgd.)