|
| |
| |
| |
Gezangen van ds J.W. Bussingh. No. III.
Kersliederen. IVe Gezang.
Zangwijze: Psalm 66. 98. 118.
Wat offer zullen we U betalen,
ô Uwe liefde is eind'loos groot,
Die liefde, Vader! kent geen palen; -
Uw groote Zoon, Uw throongenoot,
Uw eigen Zoon, Uw eerstgeboren',
Daelt neder, neemt den vloek van 't graf,
Aen Zondaers, in zich zelf verloren,
De kluisters van den Satan af. -
| |
| |
En nu, nu stroomt een bron van leven,
Van Zaligheid, van troost, op aerd'. -
Gods liefde is 't menschdom weêrgegeven! -
Maria heeft een zoon gebaert! -
Die blijmaer rolt door Bethlems velden: -
En 't Serafs-choor zingt, blij te moe,
Daer zij dit heil aen de aerde melden,
Op aerd, hunn' Heirvorst welkom toe.
Een reine maegd wordt 's Heilands Moeder, -
God Mensch, - als Mensch aen ons gelijk,
Gods groote Zoon wordt onze Broeder,
En maekt ons, door Zijne armoê, rijk:
Maekt dat wij weêr aen God behagen;
Vergiet voor ons Zijn Godlijk bloed;
Doet ons de kroon des Hemels dragen: -
En 't is genade al wat Hij doet.
| |
| |
Hij kwam! - Gezegend zij die dag! -
Hij sloeg 't rampzalig menschdom gade,
Dat in de schuld verzonken lag:
Hij wilde, door Zijn bloed en tranen,
Van alle hemelvreugd beroofd,
Ons weêr den weg ten Hemel banen,
En heeft Gods toornvuur uitgedoofd.
En, jesus! de ellend hier gedragen,
De smart, den hoon U hier bereid,
Het gantsche heir der wreedste plagen,
Voorzaegt Gij reeds van eeuwigheid:
En echter daeldet Gij beneden,
Gij koost deze aerd', dees rampwoestijn,
Voor 't zalig, vrolijk, Hemelsch Eden,
Om redder van den mensch te zijn!
| |
| |
ô Liefde! - Liefde, zonder palen! -
Verstomd, knielt heel de schepping neêr: -
Geen sterfling kan die liefde malen,
Hier zelfs, hier zwicht de Cherubs-veêr. -
En, deedt dit jesus voor Zijn vrienden? -
Neen Zondaer, 't was voor U alleen,
Zijn haters, die den dood verdienden,
Zijn beulen heeft Hij vrij gestreên.
ô Onze Ziel is diep bewogen: -
Verbazend wonder van genaê! -
Een dankbre traen ontrolt onze oogen. -
Wat heil schenkt Bethlem Efrata! -
Nog eens; ô wonder van genade!
Te kiezen angst, en smart, en hoon,
Voor vreugde zonder wedergade,
Dit kan alleen Gods eigen Zoon! -
| |
| |
ô Vader! die genaê te loven,
Wat schoone keurstof voor ons lied! -
Dan, dit gaet onze kracht te boven,
Dit kan, naer eisch, het schepsel niet.
Leer Gij ons zelf, naer waerde, U danken,
En neem dees dankb're vreugde-traen,
Neem deze stamelende klanken,
Als 't offer onzer harten aen. -
|
|
Auteursrechtvrij