Gezangen voor de gereformeerde kerk van Nederland

[p. 9]

Gezangen van d^s J.W. Bussingh. N^o. II.

Kersliederen. III^e Gezang.

Zangwijze: Psalm 36 en 68. Gezangboek voor de Luthersche Kerk te Rotterdam. Zangwijze: Psalm 2. Lied 40.

Zing, Christen! zing op blijden toon! -

messia is, van 's Vaders throon,

Op aerde neêrgekomen:

Hij, die den dood des Zondaers haet,

Hij heeft den last van al ons kwaed,

Met vreugd, op zich genomen. -

[p. 10]

 

Hoe groot is Uw goedgunstigheid,

 

ô God! ons was de vloek bereid,

 

Wij lagen hulp'loos neder. -

 

Maer nu, - zwicht, vrees voor 't sterven, zwicht! -

 

Daer daelt een strael van 't zaligst licht,

 

En geeft ons 't leven weder. -

 

 

 

Wees vrolijk! - Onze God en Heer

 

Zag, in genade, op 't menschdom neêr,

 

In zonden diep gezonken:

 

En Hij, de God der Liefde, Hij,

 

Hij heeft, uit enkel medelijê,

 

Ons Zijnen Zoon geschonken. -

[p. 11]

 

Wees vrolijk, Christen! - 't Leed verdwijnt! -

 

Nu onze God in 't vleesch verschijnt,

 

Nu voegt geen angstig vrezen. -

 

Hij toont ons 's Vaders liefd'rijk hart,

 

Hij heelt de felste boezemsmart,

 

Wil onze Broeder wezen. -

 

 

 

Hadt ons de Midd'laer niet bezocht,

 

Niet, door Zijn komst in 't vleesch, gekocht,

 

Wij, slaven van de zonden,

 

Afzwervers van het deugden-pad,

 

Wij hadden nooit de Vrede-stad,

 

Den weg des Heils, gevonden.

[p. 12]

 

Maer nu is 't duistere opgeklaerd;

 

De mensch leeft niet alleen voor de aerd',

 

Neen; hij zal eeuwig leven. -

 

't Is uit met 's Satans heerschappij;

 

't Geloof in jesus maekt ons vrij:

 

Geen sterven doet ons beven. -

 

 

 

De zuiv're Godsdienst, lang bespot,

 

Is, luist'rijk, met den Zoon van God,

 

Op aerde neêrgestegen.

 

Straks predikt Goëls eigen mond

 

De leer van 't zalig Vreêverbond,

 

Genade, Heil en Zegen.

[p. 13]

 

Het nu ontsloten Testament

 

Maekt ieder 's Hoogsten wil bekend,

 

Kan oog en hart verlichten;

 

Het leert den sterfling: God regeert! -

 

Beef Zondaer! zo ge u niet bekeerd,

 

Wen jesus eens zal richten.

 

 

 

Rampzalig hij, die naer dit Woord,

 

Niet dankbaer, heilbegerig hoort;

 

Die wel dien troost wil derven! -

 

Hij, die dit Heillicht wederstreeft,

 

Hardnekkig in zijn zonden leeft,

 

Zal eeuwig, eeuwig sterven. -

[p. 14]

 

Maer zalig, driemael zalig, weêr

 

't Geloof aen de Euangelie-leer:

 

't Betrachten van die plichten,

 

Die wij, naer 't heilig, wijs Gebod,

 

Tot 's naestens heil, tot eer van God,

 

Met 's Geestes hulp, verrichten.

 

 

 

ô jesus, waren we U gelijk! -

 

Gij waert bij God, en Godlijk rijk,

 

Onëindig hoog verheven;

 

En daeldet van den throon der Eer,

 

In armoede, op deze aerde neêr,

 

Om ons Uw' schat te geven! -

[p. 15]

 

En, kwaemt Ge, ô 's Vaders eigen Zoon!

 

ô Vorst der Eng'len! van Uw' throon,

 

Als Broeder, in ons midden:

 

Hoe ligt moet onze moeite en pijn

 

Ons dan voor onze Broeders zijn,

 

Die U, met ons, aenbidden.

 

 

 

ô jesus christus! maek ons nu

 

Eén Lichaem en een Geest met U:

 

Werd Gij in ons geboren! -

 

Wij, onbekwaem tot eenig goed,

 

Zo Ge ons niet reinigt door Uw bloed,

 

Wij gaen gewis verloren! -

[p. 16]

 

Ontfermer, - Midd'laer, liefd'rijk God! -

 

Leer ons, vertrouwend, weg en lot,

 

In Uwe hand bevelen:

 

Doe, door dit treurdal heengeleid,

 

Ons eenmael in Uw' heerlijkheid,

 

Bij Uwen Vader, deelen! -

(Het Hoogduitsch van J.C. Lavater vrij gevolgd.)