Gezangen voor de gereformeerde kerk van Nederland

[p. 103]

III^e Gezang.

Zangwijze: schutte, stichtelijke Gezangen: III^e Deel; Bladz. 33. Dael blinkend Serafijnendom! enz.
Lentemorgenzang.

Hoe heerlijk, met wat grootsche pracht,

Zie 'k thands de Zon verrijzen! -

En berg, en dal, en weide lacht,

En wil, om strijd, U prijzen,

ô Vader! - En mijn staem'lend Lied,

Mijn Morgen-offer klinkt nog niet? -

Ja; Hoorder der gebeden!
'k Zal juichend tot U treden. -

[p. 104]

 

Waerheen het turend oog zich wendt,

 

Bij de eerste Zonnestralen,

 

't Heeläl maekt ons Uw Macht bekend,

 

't Wil ons Uw Trouw verhalen:

 

Het schildert ons Uw Majesteit,

 

't Verheft Uw Goedertierenheid,

 

Daer kruiden, planten, bloemen,

 

ô God! Uw Grootheid roemen. -

 

 

 

Hoe schoon, hoe ongekunsteld schoon,

 

Rolt, langs de lustwaranden,

 

Des Landmans dankb're morgentoon! -

 

Hij biedt U de offerhanden

 

Van rund en lam, en melk en graen,

 

Met vrolijk vergenoegen aen;

 

Daer hij, met frissche leden,

 

Weer uit zijn stulp mag treden.

[p. 105]

 

Hoe voelt ons hart, en 't luist'rend oor,

 

Zich door het feestlied strelen,

 

Van 't onnavolgbaer zingend choor,

 

Der schelle filomelen! -

 

Hoe blij, hoe hupp'lend springt het vee! -

 

Hoe zacht, hoe statig ruischt de zee! -

 

Het schubbig vischje sparteld: -

 

En alles, alles darteld. -

 

 

 

U zij dan ook ons Lied gewijd,

 

In dezen Lentemorgen,

 

ô Gij, die aller Schepper zijt,

 

En Vaderlijk blijft zorgen. -

 

Met heel de Schepping blij te moê,

 

Juicht U vooräl het menschdom toe,

 

Bijzonder begenadigd,

 

Voor alles beweldadigd.

[p. 106]

 

Ja, Vader, Zoon, en Heil'ge Geest!

 

De mensch, zo hoog verheven

 

In 't Schepping-rijk, moet, op dit feest,

 

't Verhevenste offer geven. -

 

Wij knielen dan, ô Hemelheer!

 

Aen 't hoofd der Schepping juichend neêr: -

 

't Heelal verëend zich samen: -

 

't Zingt: Vader! - Amen! - Amen! -