| |
| |
| |
Gezangen van ds J.W. Bussingh. No. XI.
De hemelvaert van Jesus.
Zangwijze: Psalm 36 en 68. Gezangboek voor de Luthersche Kerk, te Rotterdam. Zangwijze: Psalm 2. Lied 40.
Welaen, verheugde Christenschaer,
Vereenig vrolijk stem en snaer,
Messia, Gods gezalfde Zoon,
Beklimt des Vaders glorietroon,
De Helvorst ligt verslagen. -
Ja; welkom blijde Feestdag! - Wij,
Triömf! - Wij zijn voor eeuwig vrij,
De Heilvorst mogt verwinnen. -
Welaen; dat niets de vreugde stoor',
Het vrolijk juichend Serafs-choor
Leidt Hem ten Hemel binnen.
| |
| |
Gedenkbaer oord, waer, kort geleên,
Den bangen strijd wierd doorgestreên,
Besproeid met bloed en tranen;
Nu gaet de Feestrij vrolijk op,
En plant, op den Olijfberg-top,
Nu, daer de Vorst der duisternis,
En dood, en graf, verwonnen is,
Wijkt al het angstig vrezen: -
En gij, toneel van jesus strijd,
Moet, aen Zijn zegeprael gewijd,
't Toneel van glorie wezen.
| |
| |
't Is of 't gevederd choor, in 't woud,
Ook thands een blijden feestdag houdt,
En, op hunn' schelle tonen,
In dit zo vrolijk morgenuur,
Den Heer en Schepper der Natuur,
Met lofgezang wil kronen. -
Ja; alles ademt dankb're vreugd,
Geheel de weereld is verheugd,
De Zon schiet blijde stralen;
En, de onnavolgb're melodij,
Der reeds verloste geestenrij,
| |
| |
Het laetste troostlijk Vrienden-woord,
Wordt thands nog uit Zijn' mond gehoord,
Bij 't naed'rend uur van 't scheiden.
Zijn leer ontsteekt een heil'gen gloed
In 't hart van Zijner Vrienden-stoet,
Die, dankbaer, Hem geleiden.
Ja; met wat achtb're Majesteit,
En tevens zachte minzaemheid,
Die ieders hart moet strelen,
Spreekt Hij tot Zijnen volgeling,
En wil, voor 't laetst, Zijn' Vriendenkring,
| |
| |
Daer daelt, voor onzen God en Heer,
Een held're wolk op aerde neêr,
Op dit gezicht verstomd de schaer',
Daer wordt hun Heer, hun Middelaer,
Door Serafs weggedragen. -
Al zeeg'nend vaert Hij, van den top
Des bergs, ten Hemel, statig op,
Wijl zij aenbiddend staren: -
En, daer zij, vol bewond'ring, staen,
Vangt reeds het vrolijk feestlied aen,
| |
| |
ô Ja; het heerlijkst choormuzijk,
Wordt reeds, in 't zalig hemelrijk,
Door de Eng'len aengeheven:
De Koning komt, - die eeuwig leeft, -
Die Dood en Hel verwonnen heeft, -
Hij komt, - de Vorst van 't leven. -
De Seraf knielt, vol eerbied, neêr;
Het Choor, dat, tot Messias eer,
Het Hemelsch speeltuig snaerde,
Zingt: Nu is 't groote werk volbracht; -
Zijn's is de wijsheid, Zijn's de kracht,
| |
| |
Triömf! - Daer treedt, vol Majesteit,
Mijn jesus 't rijk der Heerlijkheid,
Hef aen, Hef aen, op grootsche wijs,
Zing, Christen! zing nu 't Lam ten prijs,
Bij 't luistrijkst overwinnen. -
De sterke God, des Menschen Zoon,
Beklimt nu 's Vaders glorietroon,
Na 't angstig, bloedig, strijden; -
Hoe vrolijk juicht de Serafsrij,
Kom, volgen wij die melodij,
Laet ons dees Feestdag wijden!
| |
| |
Ja; dierb're Heiland! - Amen! - ja; -
Triömf! - Triömf! - Hallelujah! -
Gij zijt ten Troon verheven; -
Maer, van dien Zetel Uwer eer,
Ziet Ge, in genade, op mij ook neêr,
Gij leeft, en ik zal leven. -
Triömf! - ô Ja; Emanuël! -
Triömf! - Geen macht van Dood of Hel,
Doet mij angstvallig vrezen. -
Neen; - nader levens-avondstond!
Ik zal, naer jesus Vreêverbond,
Als Hij, verheerlijkt wezen.
|
|