Nieuwe lof-sangen en geestelijcke liedekens

Nieuwe vermeerderingh van den lesten Druck.

Wellekomst gezangh aen Sijn Hoogheydt, mijn heere den Prince van Orangien, staende op het weder-keeren, na de veroveringe, van de machtige stadt Breda.

Op de voyse: Schoonste nimphe van het, &c.

WElkom, welkom, machtigh Vorst // Uyt de borst
Roepen wy u vrolijck tegen,

[p. 166]

 

Elck van ons zijn vreught bewijs // En Godt prijst

 

Voor het Heyl door u verkregen.

 

2.   Elck nu even staet verbaest // Dat soo haest

 

Is gevallen in uw' handen,

 

Door Godts zegen en gena' // Uw' Breda,

 

't Rabba van ons doodt-vyanden.

 

3.   Niet door honger aen-getast // Niet verrast,

 

Niet gekocht, niet op-gegeven,

 

Door een Guarnisoen verveer // Maer u zweert

 

Heeftse braef daer uyt gedreven.

 

4.   David kreegh een Goude Kroon // Swaer en schoon,

 

Als hy Rabba had gewonnen:

 

't Meeste werck hadt Joabs handt // Al aen kandt,

 

Maer gy hebt van voor begonnen.

 

5.   Als een Leeuw op 't strijden heet,

 

Moedigh treet,

[p. 167]

 

't Vier hem glinstert uyt sijn oogen,

 

Soo zijt gy grootmoedigh Heldt // Eerst in 't Veldt,

 

Voor u Leger heen getoogen.

 

6.   Als een Leeuw verneemt een vier // Vlucht het dier,

 

't Hane-kraeyen kan hem jagen;

 

Maer geen vyer oft geen geluyt // Komtter uyt,

 

Dat in 't minst, u doet vertsagen.

 

7.   Al des Vyandts vier en vlam // Noyt en nam

 

U het hert. Noyt voor 't gedonder

 

Van 't Geschut, soo kleyn als groot // Gy verschoot:

 

Maer gy trad daer midden onder.

 

8.   Als gy ginght int meest' gevaer // Hier en daer,

 

Tranen vloogen uyt ons' oogen!

 

Kou' zweet-drup'len hingen zwaer // Ons aen 't haer;

 

Maer geen vrees' heeft u bewoogen.

 

9.   Godt die op de Pincen let // En haer set

[p. 168]

 

Tijdt van leven en regeeren,

 

Heeft (sijn Name zy gelooft) // Van uw Hooft

 

Alle onheyl willen keeren.

 

10.   't Heeft de goede Godt behaeght // Dat gy draeght

 

d' Eere-kroon, nu soo bepeerelt,

 

Met Breda. Dat haren glans // Schijnt althans

 

Door de gantsche wilde Wereldt.

 

11.   Seecker dit Bredaes gerucht // Gants beducht

 

Maecken sal dien grooten Roover,

 

Spanjen stellen in rumoer // End' in roer

 

Al sijn Landen herwaerts over.

 

12.   d' Heldt die in een tijdt soo kort // Sulcken Fort

 

Met Gods hulp heeft konnen dwingen,

 

Moet door Gras en Kooren gaen // En voortaen

 

Over de hooghste Muuren springen.

 

13.   Machtigh en geluckigh Heer // Geeft Godt d' eer,

[p. 169]

 

Want hy heeft voor u gestreeden:

 

Godt is 't die in uw' geweldt // Heeft gesteldt

 

Uwer Vyandts sterckste Steden.

 

14.   Voert voortaen des Heeren strijdt // Denckt gy zijdt

 

Herder van sijn lieve Schapen:

 

Dat hy doch de Wolven quaet // Niet toe-laet

 

Onder uwen Staf te slapen.

 

15.   Waeght u Vorstelijcke Bloet // Als gy doet

 

Voor sijn Eer en Leer wilt strijden:

 

Soo sal Godt in all' gevecht // U sijn knecht,

 

Altijdt staen ter rechter zijden.

 

16.   Soo sal aller goden Godt // Uw' groot lot

 

En hoogh huys noch meer verhoogen,

 

Niet gedoogen dat uw' Staet // Van uw' Zaet

 

Immermeer werdt afgetoogen.

 

17.   Siet niet aen de slechte groet // Maer 't gemoet

[p. 170]

 

Van ons goede Patrioten,

 

Die haer hert tot u Persoon // Door Gods Throon,

 

Angst'lijck hebben uyt-gegoten.

 

18.   Dwinger van den dwinge-landt // Rust nu d' handt,

 

't Is voor eenmael wel gevochten:

 

't Landt naer uwe komst verlanght // Komt ontfanght,

 

Den Lau'rier voor u gevlochten.