Nieuwe lof-sangen en geestelijcke liedekens
(ca. 1695)–Bernardus Busschoff– Auteursrechtvrij
[pagina 43]
| |
Stemme: Secourées moy ma belle.
EYlaes waer toe is't menschelijck geslacht,
Door moetwil van den eerste mensch vervallen.
In wat ellend' heeft Adams snoode pracht
En hovaerdy gebrocht ons menschen allen?
Den eersten mens was door Godts rechterhant
Heerlijck gemaeckt na sijn beelt en figure,
Hy was gestelt in 't Paradijs playsant,
Als Heer en Vooght van alle creaturen.
Onnoselheyt dat Goddelijck kleet,
Hem boven al de wercken Godts vereerde,
| |
[pagina 44]
| |
Die diepe Zee en den Aerdbodem breet,
Gaven hen Spijs van al dat hy begeerde.
Ons' Vader was voor sijnen droeven val
Niet anders dan een kleynen Godt op aerden,
Daer wy sijn kind'ren, en naer-komers al,
Niet anders zijn dan wormen kleyn van waerden.
't Vervloeckt Serpent door arglistigh verraet,
Heeft ons gebracht in dit ellendigh treuren,
Het eeten van dien Appel delicaet,
Moeten wy all' wel bitterlijck besueren.
Voormaels was d' aerd' vrugtbaer en abundant
Men saghse niet dan schoone vruchten dragen,
't Onkruyt wast nu meer als een goede plant,
Soo seer is d' Aerde met den vloeck geslagen.
| |
[pagina 45]
| |
Voormaels was d' Aerd' vol blijtschap over al,
Als een Prieel en schoon Lusthof des Heeren,
Nu is 't ach arm een droevigh tranen-dal!
Vol van verdriet waer datmen sich mach keeren.
't Is verdriet wat my voor oogen staet,
Al wat ick sie, dat maeckt mijn hert kleynmoedig:
Maer Christus dat beloofde Vrouwen zaet,
Die kan mijn hert vertroosten overvloedigh.
Dit is mijn troost in al mijn tegenheydt,
Dat Christus mijn genadelijck sal geven,
Voor 't Paradijs des Hemels heerlijckheydt,
Dees hoop alleen behoudt mijn ziel in 't leven.
AMEN.
|
|