Brieven. Deel 2. 1876-1886

Aan dezelfde.

Parijs, 13 Augustus 1876.

Geachte Mevrouw,

Zeer zeker hebben wij tusschen de plooijen van Laura's Keuze - voor zoo ver eene keus plooijen hebben kan, en die van Laura althans had ze niet en was buitengewoon ‘raide’, - de gekleurde afbeelding van het feestgeschenk van 3 April gevonden. Zeer danken wij U voor die lieve attentie, en betreuren het alleen dat wij het geschenk-zelf niet konden zien, dat zeker schooner is dan de prent. Dat omkranste cijfer 25 doet mij onwillekeurig aan een postzegel denken, en ik kan niet gelooven dat Benvenuto Cellini, van wien wij te Napels en te Florence eenige fraaije stukken werk zagen, dergelijk sieraad zou hebben goedgekeurd. Doch Van Kempen is niet gehouden met Cellini te konkurreren.

In Laura's Keuze heb ik meest van allen het talent bewonderd, waarmede de koketterie dier jonge dame door U geschilderd is. ‘Ik wil de bruid zijn, vóór dat Marianne trouwt’: arme menschelijke natuur, van wie men erkennen moet dat zij, dus geteekend, naar het leven geteekend is! Het geheele IV^de hoofdstuk (N^o. 8) vind ik voortreffelijk. Minder vrede heb ik met uw slotwoord in N^o. 11. Helaas, er zijn zoo vele voorbeelden

[p. 6]

van huwelijken, die met de meeste goede trouw ter wille van de beste keuze werden aangegaan, en die nogtans bij de uitkomst noodlottig bleken!

Wij hebben eene warme maar voorspoedige terugreis naar Parijs gehad. Te Dordrecht bragten wij bij mijn zwager van Deventer in een lief gezin eenige regt gelukkige dagen door. Er is daar eene twintigjarige Suzette, die met 1 September e.k. in funktie treedt als leerares voor het Engelsch bij de hoogere burgerschool voor meisjes te Goes! Waarlijk, er zijn Hollandsche meisjes die heel wat aandurven.

Op onze bovenwoning Rue de Valois 13 vonden wij alles in orde en herdachten er met welgevallen onze dertigdaagsche Hollandsche tournée. Behoef ik te zeggen dat het Haagsche zaturdagje van 29 Julij in onzen retrospektieven almanak staat aangeteekend met eene roode letter?

Wil s.v.p. veel liefs van ons zeggen aan den heer Bosboom en voor hem zoowel als voor uzelve de groeten aannemen van vrouw en zoon.

Met de meeste onderscheiding

Uw gehoorzame.

PS. Met bijzonder genoegen las ik het bijschrift van Dr. Beijnen bij het portret van Mr. Groen. Er komen daarin nieuwe gezigtspunten voor over den heer Groen als historicus.