Max en Maurits

Een jongenshistorie in zeven streken

[p. 56]

Slot.

Toen dit onheil was gebeurd,
heeft geen mensch daarom getreurd.
- Juffrouw Bolte, steeds zoo zacht,
zei nu: ‘'k Had het wel verwacht.’ -
- ‘Ja,’ riep Bok, ‘je ziet hoe 't gaat:
straf volgt altoos op het kwaad.’ -
- Met een knik sprak meester Lampe:
‘Voortaan kan 'k weer rustig dampen.’ -
- ‘Waarom,’ klonk de stem des bakkers,
‘waarom snoepten ook die rakkers?’ -
- Zelfs oom Frits, de goede man,
sprak: ‘Ja, ja, dat komt ervan!’ -
- 't Boertje alleen zweeg stil, en lachte.
‘'k Kreeg ze klein!’ was zijn gedachte. -

Kort en goed: in heel het oord
werd een danktoon slechts gehoord.
Iedereen sprak aan hun graf:
- ‘Van het kwaaddoen zijn we af.’