Moeders mooiste uurtje

Er zijn drie Goddelijke Personen

Vandaag gaat moeder eens kijken, of ze een knap kindje heeft, 'n kindje, dat een mooi kruisje kan maken en tot drie kan tellen. Als je dat mooi doet, gaat moeder weer plaatjes kijken met je, hier uit het boek. Dat wil je wel, hè?

Maak eens 'n kruisje!

in de naam van de vader en de zoon en de heilige geest. amen!

Nu doet moeder het zelf ook eens, maar kijk goed, moeder doet het op haar vingers. Telkens als moeder een Naam noemt, steekt ze een vinger op. Zie maar.... Hoeveel vingers heeft moeder nu opgestoken? Juist, drie! Je bent een knap kind, dat hoort moeder wel. Doe het nu zelf ook eens op je vingertjes net als moeder. Je hebt goed gekeken daarnet, dat zag ik wel. Drie vingertjes omhoog, drie namen! Want als je een kruisje maakt, dan zeg je drie namen. Luister maar,

vader - zoon - heilige geest

Dat zijn de namen van de drie goddelijke Personen. Want daarboven in de hemel zijn drie goddelijke Personen. Kijk nog eens naar moeders vingers, dan zal ik ze nog eens opnoemen:

god de vader - god de zoon - god de heilige geest

[p. 21]

De drie goddelijke Personen zijn toch maar één God. Thuis is er ook maar één vader, hè. Alle kindertjes hebben thuis maar één vader en die is er de baas. Boven in de hemel is ook maar één Vader, Die de baas is van alles wat er is, want Hij heeft alles wat er is, van niets gemaakt. Die Vader in de hemel is God.

‘Lieve Heertje’ zeg je ook wel tegen Hem. Dat wist je al, hè, maar nu weet je nog veel meer. Dat er drie goddelijke Personen zijn en als je een kruisje maakt, dat je dan de namen van die drie Goddelijke Personen opnoemt. De drie goddelijke Personen zijn zo héél heilig. Daarom moet je ook altijd 'n mooi kruisje maken. Dat ziet God graag. In de hemel staan er altijd o zoveel engelen om de troon van God. Zo mooi en heilig bidden en zingen ze voor God. Wat zouden de engeltjes zeggen, als 'n kindje op aarde een lelijk kruisje maakte!

Moeder heeft 'n poosje geleden verteld van Wim, die altijd



zo lief met z'n broertje Marc speelde. Maar Wim kon nog wat anders dan enkel maar met Marc spelen. Want luister eens, wat Wim deed. Toen Marc nog héél klein was, leerde Wim hem een kruisje maken.^* En hij leerde het hem maar wat netjes. Hij pakte het handje van Marc, bracht het naar zijn voorhoofdje, dan naar beneden op zijn borst en zo verder, eerst naar het ene, dan naar het andere schoudertje. Kleine Marc kon nog niet eens praten en toch kon hij al een kruisje maken, daar had die flinke Wim voor gezorgd. Wim deed het zelf ook altijd zo mooi; als kleine Marc het niet meer wist, kon hij het van Wim afkijken. Lieve Heertje zag maar wat graag naar Wim! Kijk hier eens op dit plaatje. Moeder brengt haar kindje naar bed. Het heeft eerst beneden bij het grote beeld het avondgebedje gebeden. Moeder heeft het uitgekleed, maar voordat Moeder het in bedje stopt, moet het eerst nog 'n kruisje met



wijwater maken. Kijk, zie je wel, het kindje is nog maar klein, het kan niet alleen bij het wijwaterbakje komen. Moeder tilt het op. Maar het kan wel héél alleen 'n kruisje maken. Dat heeft het van moeder geleerd.

Zo moet jij het nu ook doen, dan ben je een braaf kindje en je weet nog wel, wat moeder verteld heeft, hè? Naar brave kindertjes, die altijd een héél mooi kruisje maken, ziet lieve Heertje zo graag. Dan mag je later ook in de mooie, schone hemel komen. Daar mag je God zien, de drie goddelijke Personen, dat is het mooiste en fijnste van heel de hemel.

Zullen we samen lieve Heertje nu eens blij maken? Dan maken we samen een kruisje, maar denk er om: héél mooi, hoor.

* Uit het leven van Guido de Fontgalland.