Gereformeerde bloem-hof

Een Gebedt in de uure des doodts.

O Heere Iesu Christe! ik arme ellendige mensche, met de banden des doods omvangen houde het voor een groote vreugde ende blijdschap, dat ik haestelijk sal onthouden worden, ende met u in den Hemel sijn, ende dat gy uwen Dienst-knecht in vrede laet gaen na uw’ Woord. Ik hebbe altijdt goeden moedt, ende weet, dat ik inwoonende in het lichaem, uytwoone van u,

[p. 183]

ende dat mynen wandel is in de Hemelen, waer uyt ik ook u mynen Salighmaker verwachte: Ik hebbe goeden moed, ende hebbe meer behagen om uyt het lichaem uyt te woonen, ende by u in te woonen. Ik ben hier een vreemdelingh geweest, van Vader ende Moeder verlaten, mijnen Broederen vreemt, ende onbekent mijnen Moeder kinderen: maer nu sal ik reysen na het rechte Vaderland, in mijns Hemelschen Vaders Huys, daer veele wooningen syn, in ’t Hemelsche Paradys, daer my lange na verlanght heeft. Nu sult gy myne lampe doen lichten, ende myne duysternisse doen opklaren. Nu sal ick uyt de duysternisse gebracht worden tot het ware Licht des Werelds, nu sal ik van alle smaetheydt verlost worden, ende sal be-erven den stoel der eere. Nu sal ick bevrijd worden van de verdrukkinge, die ick in de Wereld gehad hebbe, ende sal in u een vrede hebben. Nu sal ick van alle armoede verlost, ende in den Hemel ryck worden. Nu sal ick verlaten alle moeyte ende verdriet, ende rusten van mynene arbeydt. Nu sal ick, in plaetse van het tydelycke leven, ’t welk ick verliese, vinden ende be-erven het eeuwige: Nu sal ick, in plaetse van het geselschap van sondige menschen, komen in het geselschap van de Hey-

[p. 184]

lige Engelen, vrome Patriarchen, ende Uytverkoorne, ende salige sielen; Nu sullen my in plaetse van aerdsche schatten, die de motte ende roest verderft, ende daer de dieven door graven ende stelen, Hemelsche schatten gegeven worden. Gelijk een hert schreeuwt na de waterstroomen, alsoo schreeuwt mijne ziele tot u, ô Godt! mijne ziele dorstet na u, ô levendige Godt! Wanneer sal ik ingaen, ende voor u aengesichte verschijnen. Trekt my nu op in den derden Hemel, in het Paradijs, ’t welk my van u bereijt is, van de grontlegginge der wereld. Beschikt nu, dat my gegeven worde cieraed voor assche, vreughden-olye voor treurigheijt, het gewaet des lofs voor eenen benauwden Geest. Heere, gedenkt mijner in uw’ Koninkrijke. Reynigt my met het bloedt uwes Soons van alle mijne sonden. Maekt my bekent het padt des levens. Geeft my nu de versadinge der vreughden, die by uw’ aengesichte sijn, ende die lieffelykheden, die in uwe rechterhand sijn, eeuwiglijk. Laet my blinken, gelijk de sonne, in uw’ Koninkryk. Helpt my nu, ô Godt mijns heijls! ter oorsake van de eere uwes naems: ende reddet my, ende doet versoeninge over mijne sonden, om uwes naems wille. My verlanght na

[p. 185]

uwe lieffelijke wooningen. O Heere der heyrscharen. Mijne ziele is begeerigh, ende bezwijkt ook van verlangen na uwe voorhoven: Mijn herte ende mijn zwacke vleesch roepen uyt tot u, ô levendige Godt! Beveelt uwe Engelen, datse mijne ziele dragen in Abrahams schoo0t. Gedenkt nu mijner, O Heere! komt haestelijk, ja komt Heere Iesu, Amen.