Gereformeerde bloem-hof

Een Gebedt van ’t Lyden Christi.

O Heere Iesu! Gy onschuldigh Lam Godts, gy zijt in slechte doeken gewonden, ende nedergeleyt in de kribbe. Gy zijt in velen versocht, ende hebt vele geleden: Gy zijt om onsent wille arm geworden, daer gy rijk waert, op dat wy door uwe armoede souden rijk worden: U ô Sone Gods! die geen sonden gekent en hebt, heeft Godt sonde voor ons gemaekt, op dat wy souden worden rechtveerdigheyt Gods in u. Gy zijt een versoeninge voor onse sonden: ende niet alleene voor onse, maer ook voor de sonden der geheele wereldt. Vrywilligh is geweest de Offerhande, die gy uwen

[p. 110]

Hemelschen Vader voor onse sonden opgeoffert hebt, want gy en dedet uwen mond niet op; als een Lam werd gy ter slachtinge geleyt, ende als een Schaep dat stom is voor het aengesichte zijns scheerders, alsoo en deed gy uwen mond niet op. Tegen u hebben alle de Opperpriesters ende Ouderlingen des Iodischen volks t’samen raed genomen, dat zy u dooden mochten. Ende hebben u gebonden wech geleyt, ende overgegeven aen Pontius Pilatus den Stadthouder. Gy zijt van de Ioden, dewelcke valsche getuygen uytgemaekt hebben, van vele ende zware dingen beschuldigt: Gy zijt in uw’ aengesichte bespogen, ende met vuysten geslagen: U zijn Kinnebaks-slagen gegeven van den goddeloosen, dewelke spottende seyden, Propheteert ons Christe, wie is ’t die u geslagen heeft! Gy zijt als een misdader der godtloosen over gegeven ende gegeesselt: U hebben de Heydensche Krijgsknechten met haer in het Rechthuys genomen, ende hebben over u de gantsche Bende vergadert, ende u ontkleed hebbende, hebben zy u een Purperen mantel om-gedaen; ende een Kroone van doornen gevlochten hebbende, setteden die op u hooft, ende deden u een Rietstok in uwe rechter hand, ende vallende op haer knyen voor u,

[p. 111]

bespotteden u, seggende, weest gegroet, gy Koning der Ioden. Gy zijt in uwen laetsten nood en dorsr gedrenkt ende gelaeft met Edick, die met Galle gemengt was, ende zijt aen het vervloekte hout des Kruyces gehangen, ende aldaer als een misdader gekruyst: ende hebt, met onuytsprekelyke benautheyt ende pyne beladen zijnde, met een groote stemme geroepen, Mijn Godt! mijn Godt! waerom hebt gy my verlaten? Dit alles, O Heere Iesu! en hebt gy niet geleden ende uyt-gestaen om uwent wille, maer om onsent wille, na dien gy ons aen uwen Hemelschen Vader, tot verlossinge geworden zijt. Wilt ons dan, wy arme sondaers ende vervloekte menschen, die genade verleenen, dat wy dese uwe groote weldaden nimmermeer en vergeten, maer altijdt in gedachtenisse houden. Geeft, dat wy onse hove ende geloove, ’t welk wy hebben van onse saligheyt, alleen mogen stellen op uwe dierbare verdiensten. Sendet in onse herten uwen H. Geest, die ons hoe langer hoe meer in dit vertrouwen mach verstercken, dat wy op onse saligheyt mogen wachten, daer na verlangen, ende onses selfs saligheyt met vreese ende beven werken. Laet, ô Heere Iesu! dit altijdt in leven ende sterven onsen eenigen troost zijn, dat gy niet met silver

[p. 112]

ende goudt, of andere vergankelyke dingen ons van de eeuwige verdoemenisse ende helsche pynen verlost hebt, maer door uw’ dierbaer bloed. Laet doch niet toe, dat eenige verdrinckinge, of benautheydt, of gevaer, of zwaert, ons scheyde van uwe liefde; maer dat wy door aenmerkinge van uw’ lyden, voor ons aen het hout des kruyces volbracht, in desen allen meer als overwinnaers mogen zijn door u, gy die ons soo uytnemende lief gehadt hebt, Amen.