Gereformeerde bloem-hof
(1665)–Wolterus ter Burgh–
AuteursrechtvrijStemme: Van den 100. Psalm.O Heer wie kan u Lof na waerd’
Betrachten, hier op dese aerd’?
Mijn hert en tong is onbequaem,
Om rechtte prysen uwen naem.
2. Nochtans mijn ziele poogt en tracht,
Na uwen lof met alle kracht;
Tot uwe eer door uwen Geest bereyt.
2. Ik sal u groote goedigheyt,
Aen my onweerdigh toegeleyt,
Erkennen, met een Lof-gesang,
En dienen u mijn leven langh.
4. Ik lagh in mijne sonden doodt,
| |
[pagina 105]
| |
Van alle goedt berooft, ontbloot.
By my was geen hulpe noch raet;
Ach! hoe elendigh was mijn staet.
5. Uw recht Heer! eyscht my ter straf;
Den vloek sneedt al mijn hope af:
‘k Had tegen uw, soo zwaer misdaen,
’t Scheen anders niet, of ‘k sou vergaen.
6. Maer uwe liefde over-groot,
Die niet begeert des sondaers doodt,
En uw genade pleyt voor my,
Dus ging de toornigheyt voorby.
7. Gy seyde tot uw eygen Soon:
Dael neder uyt des Hemels throon,
Leyt af u glants en Majesteyt,
En brengt den mensch tot heerlijkheyt.
8. Wordt gy voor hare sonden borgh
Draegt gy voor d’arme sondaers sorgh,
Maekt gy de vree met my en haer,
Als een versoenent Middelaer.
9. O lieve Iesus! hoe bereydt,
Quaemt gy op d’aerd’ in nedrigheyt;
En naemt op uw al onse schult;
Gy hebt voor ons Godts recht vervult.
10. Gy gaaft uw diernaer herten-bloed,
Waer door gy onse sonden boet,
En leedt de allerwreetste doodt,
Ons te verlossen uyt den noot.
11. O grootste liefde die men vond!
Gy maekt met ons een trouw-verbond:
| |
[pagina 106]
| |
Wy zijn u volk, u deel en lot;
Gy onsen Koning, Heer en Godt.
12. Gy geeft aen ons een liefde-pandt,
De teekens van soo nauwen bant,
Ontfangen wy aen uwen Dis,
Tot onse Troosts-gedachtenis.
13. Ontfangt dan weer tot dankbaerheit
Een ziel, gewilligh en bereyt
Tot uwen dienst, genadigh Heer!
U zy alleen den lof en eer.
|
|