Gereformeerde bloem-hof

Des Vrydaghs Morgen-Gebedt.

Ik danke den Heere uyt gront mijns herten, want zyne goedertierentheyt is geweldig over my, en zyne waerheyt is in der eeuwigheyt. Ik love u, O Heere! met mond ende lippen, dat gy my dese voorledene nacht soo genadelijk bewaert hebt, voor alle het gene my schadelijk hadde konnen zijn. ’s Morgens sal ik my tot u schicken. ’s Morgens, Heere, wilt myne stemme hooren, als ik tot u roepe, en beweene myne grouwelyke sonden, die ik met wercken, woorden ende gedachten tegen uwe Goddelijke Majesteyt gedaen hebbe, want daer en is geen vrede in myne beenderen van wegen myne sonde, ende myne ongerechtigheden gaen over mijn hooft, ende als een zware last zijnse my te zwaer geworden.

[p. 64]

O Heere! neemt myne redenen ter ooren, verstaet myne overdenkinge, merckt op de stemme myns geroeps, ô mijn Koning ende mijn Godt! ende zijt my sondaer genadig. O Heere! verleent my, dat ik myne wegen bedenke, ende myne voeten keere tot uwe getuygenissen, maekt my uwe wegen bekent, leert my uwe paden, leyt my in uwe waerheyt, ende leert my, want gy zyt de Godt myns heyls. Laet my niet sitten by ydele lieden, ende met bedeckte lieden laet my niet omgaen. Dat ik hate de vergaderinge der boosdoenders, ende by de godloosen niet en sitte. Heere, leert my den wegh uwer insettingen, dat ik hem houde ten eynde toe. Geeft my ’t verstandt, dat ik uwe Wet houde, ja onderhoude met gantscher herte. Doet my treeden op het pad uwer geboden, want daer in hebbe ik lust. Neygt mijn herte tot uwe getuygenissen, ende niet tot gierigheyt. Wend myne oogen af, datse geen ydelheyt en sien: Maekt my levendigh door uwe wegen: Bevestigt uwe toesegginge aen uwen knecht, die uwe vreese toegedaen is. Regeert ende stiert myne tonge, dat ik daer mede niet achterklappe, mynen medgeselle geen quaedt en doe, ende geen smaed-redenen op en

[p. 65]

neme tegen mynen naesten, maer uwe wonderen vertelle, ende den doodt Iesu Christi verkondige, tot dat hy kome; dat ik u, O Heere! met mynen monde seer love, ende in ’t midden van vele u pryse, voor al het goede, het welk gy aen my betoont, door u groote genade en barmhertigheyt. Leert my bedencken, dat ik stof ende assche ben. Leert my tellen myne dagen, dat ik een wijs herte bekome. Onderwijst my, dat ik de wereld met alle haer begeerlykheyt af-sterve, de wercken der duysternisse aflegge, ende in nieuwigheyt des levens wandele alle de dagen mynes levens. O Heere! ik en ben van mijn selven niet bequaem yet goeds te denken, wilt my dan bequaem maken, ende in my werken beyde het willen en het werken, na uw’ welbehagen. Mijn verlossinge is naby, de tijd van myne ontbindinge is my onbekent, ende van dien dagh ende die uyre en weet ik niet: Laet my dan altydt bereyt zijn, ende waken, acht hebbende op de toekomste des Heeren Iesu Christi, op dat uwen dienstknecht van hier na het rechte Vaderland ga in vrede, na uw’ Woord, en zynen geest in uwe handen beveele, Amen.