Gereformeerde bloem-hof

Des Donderdaghs Morgen-Gesangh.

Stemme: Als ik een Duyve kirre.

Op, mijn Ziel om Godt te loven,
Komt de snelle Sonne voor,
Die alreed’ haer spoed na boven,
Om met kracht te breken door.

2. Op, om uwen Godt t’ontmoeten

Tegen d’opgang van het licht,
Op, om met gesmeek te groeten
Zijn genadigh aengesicht.

3. Met verlangen heeft de Wachter

Op den morgen nu gewacht,
Die hem bleef te langsaem achter,
In de lange strange nacht.

4. Gy mijn Ziel, behoort veel grager

Op den Heer te wachten steeds:
Op dan, nu en wort niet trager,
Siet ’t is hooge tijdt alreeds.

5. Dat een dwaes zijn mond op-sperre,

[p. 59]

 

Op zijn bedd’ met luy gegaep,

 

Als een deur op hare herre,

 

Daer op om-keer, sluymer, slaep’

 

6. Gaet gy met het Sonne-rysen

 

Na uw werk, tot d’avond-stond

 

Dat ’s de lust en rust der wysen,

 

Dat maekt lijf en ziel gesond.

 

7. Spilt niet Gods genade stonden,

 

Kent gelegentheyt van tydt,

 

Om nu uyt den slaep der sonden

 

Op te waken eens met vlijt.

 

8. Naerder is nu ’t heyl gekomen,

 

Dan doew’ hebben eerst gelooft,

 

t’Sa dan wakker, sonder schromen,

 

Haest sal zijn gekroont ons hooft.

 

9. O mijn Godt! wilr mijn versterken,

 

Dat soo lang het noch is dagh,

 

Ik doch immer uwe werken,

 

Sonder traegheyt werken magh.

 

10. Wilt my te bedenken geven,

 

Dat de nacht des doodts komt an,

 

Als men in dit tijd’lijk leven,

 

Soo niet langer werken kan.

 

11. Wekt my alle morgen d’oore,

 

Wekt my O mijn Godt en Heer!

 

Wekt my krachtig dat ik hoore,

 

Als die geern’ uw wille leer.

 

12. Maekt my mijnes anxt geduerig

 

Ingedachtig, dat ik staegh,

[p. 60]

 

Moge zijn van geeste vuurig,

 

En nooyt in ’t beneerstigen traegh.