Gereformeerde bloem-hof

Des Maendaghs Morgen-Gesangh.

Op de stemme: Van den 77. Psalm.

Heer hoe sal mik ’t u vergelden,
En met lof genoegsaem melden?

’t Goede, dat my desen nacht,

Door uw hand is toegebracht:

Iesu Christe, Heer der Heeren,
‘k Sal u prysen, u vereeren;

Want gy na uw’ goedigheyt,

Myn rotz en myn schuylplaets zyt.

[p. 25]

 

2. Gy beschermt de Isralieten,

 

Die laet gy u gunst genieten,

 

’s Morgens, ’s avonds, en by nacht,

 

Houd gy over haer de wacht,

 

Gy weet haar voor ongelukken,

 

Te bevryden, weg te rucken,

 

Uyt des Satans loose strik,

 

En des doodts benauwde schrik,

 

3. Gy laet over haer niet komen,

 

Dat des werelds kind’ren schromen,

 

In het donker zyt gy haer,

 

Licht, en als een beukelaer,

 

Gy wilt uwe Eng’len geven,

 

Tot haer dienaer in haer leven,

 

Want haer doch de saligheyt,

 

Is belooft en toegeseyt.

 

4. ‘k Had my tot de rust begeven,

 

En gy zyt my by gebleven,

 

Gy hebt over my de wagt,

 

Nauw gehouden in den nacht:

 

Uwen arm is my een wapen,

 

Op dat ik gerust sou slapen,

 

Gy hebt tot my in die tydt,

 

Uwen vleugel uytgebreyt.

 

5. Gy waert aen myn rechter zyde,

 

Als ik my te slapen lyde,

 

Iesu’s morgens vond ik dy,

 

Onderscheydelyk by my,

 

Gy droegt over my de sorgen,

[p. 26]

 

In het duyster, en verborgen,

 

Nu sie ik het morgenlicht,

 

En met een u aengesicht.

 

6. Och! wat sal ’t een soet ontwaken

 

Voor my zyn, als al de saken

 

Sullen werden opgerecht,

 

Als u woord ons heeft gesegt;

 

Als ik werden sal versadigt,

 

En ten vollen begenadigt,

 

Door u heerlyk aengesigt,

 

In wiens licht ik sie het ligt.

 

7. Heere Iesu hoogh gepresen,

 

‘k Sal dan eeuwig by u wesen,

 

Dienen u daar my nu zyt,

 

In volkomen Heyligheyt.

 

Ach! hoe voel ik het verlangen,

 

Mynen Ziel geduurigh prangen,

 

Na dat schoone koninckryk,

 

Nergens is ‘er zyns gelijk.

 

8. ‘k Moet een klynen tijd noch wachten,

 

Weynig dagen, weynig nachten,

 

Evenwel ’t valt my seer lang.

 

’t Valt my bitter, ’t valt my bangh;

 

Nochtans wil ik u na waerde

 

Eeren, t’wyl ik ben op aerde,

 

’t Werl, dat gy noch hebt voor my,

 

Wil ik doen met herten bly.

 

9. Een ding wil ik maer begeeren,

 

Wilt myn Bede niet afweren,

[p. 27]

 

Merckt op ’t geen ik tot u segh,

 

En met smeeken voor u legh:

 

Laet geen ongerechtigheden,

 

My verlocken, noch vertreden,

 

Doet my mijden alle quaet,

 

Volgen uwen wysen raet.

 

10. Gy die zyt goedertieren,

 

Wilt my in uw’ wegen stieren,

 

Gy zyt toch mijn heerlijk lot,

 

Al mijn heijl is by u Godt:

 

Wilt my doch ten besten raden,

 

Leyden op u soete paden,

 

Gy zyt by my voor en na,

 

Waer ik sit, of waer ik sta.

 

11. Houdt my af van mijne sonden

 

Soo werd ik oprecht bevonden,

 

Maekt my ned’righ en sacht,

 

Na u voorbeeldt door u kracht,

 

Geeft dat ik in ’t licht kan wand’len,

 

In oprechtheyt alles hand’len,

 

’k Sal dan zyn in u verheugt,

 

Springen op van enckel vreugt.

 

12. Als gy my sult kracht toe senden,

 

Sal geen sonde my seer schenden,

 

’k Wensch te treffen hare kop,

 

Datse nooyt meer stonden op

 

‘k Vind mijn Ziel ook seer genegen

 

Tot u Wet, en tot uw’ wegen,

 

Dit is by my vast geset,

[p. 28]

 

Nauw te letten op uw’ Wet.

 

13. ‘k Wil u geven al myn krachten,

 

Al myn woorden en gedachten,

 

Tot uw’ eer, ‘k wil op u staen,

 

Kleven u geduurigh aen,

 

Geeft dit my en al uw’ kind’ren,

 

Van de meerd’re tot de mind’ren,

 

Die u vlytigh roepen aen,

 

Om in uwe Wet te gaen.