Mengelzangen
(1717)–Hermanus van den Burg–
Auteursrechtvrij
[pagina 352]
| |
voorwerp is, aanneemt verschyde
kleuren: Het is een' schalke Hoer, Die
by een Prins en Boer, Naar dat 't
belang 't begeert, kan vroolyk zyn en
treuren.
 Daar 's nooit op haar gelaat,
Te maaken zeekre staat;
Want die zy hede mint, kan zy weêr morgen haaten;
Op aard' geen grooter dwaas,
Dan die tracht naar heur aas,
Want op de beste Hoer, mach niemant zich verlaaten.
| |
[pagina 353]
| |
't Geen zy schynt, als g'er ziet,
Dat is zy waarlyk niet;
Maak nimmer staat op al haare eeden, kussen, zuchten;
Z'is die gy waant, in schyn,
Ze kan 't niet waarlyk zyn,
Want zy onthaald elkeen, op een en zelve vruchten.
Als zy u teder mind,
En zy u heeft verblind,
Zal z' in een oogenblik u zweeren niet te kennen;
Want geilheit leerde haar,
Verandring menig jaar,
t' Aanbidden, en zy kan zich aan één Man niet wennen.
Wilt gy ontgaan uw smart,
Geef nooit een Hoer uw hart,
Want eer zy 't heeft, zal zy gestadig daar naar trachten,
En als z' u slaafsheit kent,
Gy haar gevangen bent,
Zal zy een andren Boel verkiezen, u verachten.
Vier liever door de trouw,
Met eene eerbaare Vrouw
Uw' tocht, indien gy hebt geheel de kracht verloren,
| |
[pagina 354]
| |
Van dartelheit t'ontgaan,
En u van drift t'ontslaan,
Want die een Hoer gelooft, zwoegt om zich zelf te smooren.
|
|
