|
| |
| |
| |
Zang.
Tusschen een dronkaard, minnaar en dobbelaar.
Stemme: Ei staa wat goelyk Meisje enz.
NU weêr eens fris gedronken;
Vrouw Venus krans moet zwichten,
Saa! wilt den Beker lichten.
Gans bloed die Wyn smaakt schoon.
Weg Bromius! uw' grillen,
Gy, en Sileen, moet zwichten,
Als wy haar kleet af lichten,
Wat preikt haar Boezem schoon?
| |
| |
Laat ons de Beentjes roeren,
Want Venus met haar' Hoeren,
Verschaft maar duble schaâ.
Weg Dronkaards, gy moet zwichten,
't Verkeerdbord spand de kroon;
Als wy den elboog lichten,
Gansch bloed, wat gaat dat schoon.
De Wyn verheugt ons hart;
In 't glas, verdwynt de smart.
Saa wakker, leêg den Beker,
Jaa, zwem vry onbedachten,
Tot dat gy kaal zult zyn;
Licht gy vernoegt den Beker,
| |
| |
Vrouw Venus kan ons hoên,
En met haar' muffe rokken,
Een schat van kwaalen dekt;
Of licht vernoegt den Beker,
De Taarling kan ons hoên,
Weg Min, weg zwelgklaroen.
De Wyn versterkt de zinnen,
Wat heeft men van het spel?
En van 't verwyfde minnen?
Vrouw Venus, doet elk dwaalen
Het spel, maakt rykaarts arm,
De Wyn maakt door haar' straalen,
Vrouw Venus doet ons leeven,
't Spel maakt ons leevend' dood;
Wat kan ons Bachus geeven,
Die ons van brein ontbloot?
| |
| |
Wie kan Dronkaarts bepaalen?
Het spel baart steeds allarm;
Vrouw Venus, ryk van straalen,
Drank, maakt van wyze gekken,
En Venus knaagt 't gebeent;
't Spel, kan 't Verstand opwekken,
Als 't zich met lust vereent.
De drank baart steeds allarm.
't Spel, overtreft de straalen
alle drie te gelyk, de vier eerste regels.
Waar toe dat wy dus schelden?
Komt, laat ons vrolyk zyn,
De Min vernoegt myn hart.
Ik moet den Taarling hooren.
De Wyn, } verband de smart.
De Min, } verband de smart.
Het Spel; } verband de smart.
|
|
Auteursrechtvrij