Mengelzangen

[p. 207]

Zang.

Stemme: Iris est plus charmante.

GY zyt wel waard' te minnen, Myn

Fillis, schoon g' uw' zinnen, Noch
nimmer liet verwinnen, En
niemants klachten hoort, hoort.
Mocht ik myn vuur door 't kuslen,
Blussen; En uw Roosje onder
drukken, Plukken, Ik wed gy wierd

[p. 208]

 

bekoort, Door 't vuur dat

 

gy in uw boezem smoort.

'k Wil niet getroffen wezen,
Zoo gy niet wilt geneezen;
Uwe oogen zyn te vreezen;
Om hunnen fellen gloed;
Maar 'k wil vernoegt uw' plaagen, draagen,
Zoo gy wilt puik der schoonen, loonen,
De drift van myn gemoed,
En doen my smaaken het zoetste zoet.

Gy streelt myn' jonge zinnen,
Met my in schyn te minnen,
Maar laat my nooit verwinnen,
Myn ziel en harts vermaak:
Hoe lang zullen die kuuren, duuren?
Wilt g' altoos my ontstellen, kwellen?
Daar ik zoo hevig blaak,
Wacht daar voor, eerlang vrouw Venus wraak.

Ach! woud gy eenmaal smaaken,
Van 't geen 't heelal doet blaaken,
Gy zoud uw' ziel vermaaken,
Van wellust stom en blind:

[p. 209]

 

Gy zoud in 't zoet verstikken, Snikken,

 

Vuur stooken, en weêr blussen, Kussen,

 

En twisten met uw vrind,

 

Wie van tweên, het getrouwste bemind.